Θα μας κυβερνούν πλούσιοι τραπεζίτες 29/5/2001

Τι είπε ο Χριστόδουλος πριν από 11 χρόνια. Στο τέλος του άρθρου, η απάντηση των τραπεζιτών.

Ποιος, αλήθεια, από εμάς εδώ αδυνατεί να κατανοήσει στα χέρια τίνων θα περάσει ο απόλυτος έλεγχος των media; Μήπως στα χέρια δύο-τριών Αμερικανών επιχειρηματιών; Θα ‘ταν απίστευτα ρομαντική μια τέτοια υπόθεση. Σε ποιον θα περάσει ο έλεγχος της πολιτικής ζωής; Στα χέρια πέντε-δέκα χορηγών των κομμάτων; Αγγίζει τα όρια του γελοίου η ερώτηση. Ποιοι λοιπόν θα είναι αυτοί που θα ελέγχουν τη ζωή; Κάποιοι πλούσιοι τραπεζίτες μήπως; Ας μην τολμήσουμε να απαντήσουμε.
Αλλά ο ευρωπαϊκός πολιτισμός είναι το προϊόν μιας παράλληλης δράσης δύο στοιχείων: της ελεύθερης οικονομίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Πληρώσαμε πάρα πολύ ακριβά όλοι οι Ευρωπαίοι κάθε προσπάθεια κατάργησης αυτής της παραλληλίας.
Επιπλέον, πρέπει και πάλι να δούμε την άλλη όψη του νομίσματος: Η παγκοσμιοποίηση θα ανεβάσει στο επίπεδο του Ευρωπαίου τον δυστυχή Ταϊλανδό εργάτη, που τώρα δουλεύει για ένα μικρό κομμάτι ξερό ψωμί, ή, μήπως, θα είναι αποτελεσματικότερη αν κατεβάσει τον Ευρωπαίο σε επίπεδο παρόμοιο με του Ταϊλανδού;
Ελπίζω ότι όλοι θα έχουμε σε κάποιες ώρες μας αναρωτηθεί πού πηγαίνει ένας πολιτισμός όταν αναγορεύει την οικονομική ανάπτυξη σε αυτοσκοπό, δίνοντας της το δικαίωμα να γίνεται βωμός του Μολώχ. Όλοι θα έχουμε αναρωτηθεί πώς μπορεί να ονομάζεται αναπτυξιακή μια οικονομία που δεν υπολογίζει στο κόστος της την καταστροφή του πλανήτη και του ανθρώπου, δηλαδή του περιβάλλοντος και του πολιτισμού.
+ Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (1939-2008)

Ακολουθεί η απάντηση των τραπεζιτών, μέσω πολυτελέστατης αφίσας που γέμισε τους δρόμους της Αθήνας και πληρώθηκε από συγγενικό πρόσωπο διαχειριστή των μαύρων ταμείων της Siemens. Χορηγό πολιτικών κομμάτων δηλαδή. Σας φαίνεται απίστευτο ε;

Στα μίκρα γράμματα λέει
“Το πιο γλυκό κρασί βράδυ πρωί θα πίνω όταν ο τράγος πεθάνει από καρκίνο”

Υπογράφεται από: “Αυτόνομοι προδότες εθνικής Συνείδησης”

Και ακολούθησε αυτή:

Ήταν η ακαριαία απάντηση αυτών που προείπαμε. Οι λεπτομέρειες κάποια άλλη στιγμή.

Οι τραπεζίτες εντέλει κυβερνούν, το ίδιο και οι χορηγοί των κομμάτων. Ο Χριστόδουλος έφυγε, η Μαλβίνα έφυγε, έμειναν τα καρκινώματα. Ο στόχος είναι ένας:

Ξεριζώστε τα καρκινώματα της πατρίδας.

Μια Ελβετίδα εξηγεί με ένα βιβλίο γιατί μισεί τους Έλληνες...

Μια Ελβετίδα εξηγεί με ένα βιβλίο γιατί μισεί τους Έλληνες...

Μέσα από τους σελίδες ενός βιβλίου, με τίτλο «Σκυλάνθρωποι» μία Ελβετίδα εξηγεί γιατί τόσο η ίδια, όσο και οι Ευρωπαίοι μισούν τους Έλληνες.

Μάλιστα, δίνει την δική της απάντηση στο γιατί συμπεριφέρονται όλοι με «άθλιο» τρόπο στον ελληνικό λαό!

Ωστόσο, μεταξύ άλλων, εκμυστηρεύεται ότι...
παρόλο που υπάρχει ένα συναίσθημα μίσους από την πλευρά της, την ίδια στιγμή θαυμάζει και σέβεται το ελληνικό πνεύμα και τους αρχαίους Έλληνες.
«Τα ζώα δεν συγχωρούν ποτέ στον άνθρωπο τη βελτίωση της συμπεριφοράς τους, γιατί νιώθουν ότι αυτή η βελτίωση τ’ απομακρύνει από τη φύση τους. και όποτε δίνεται η ευκαιρία το μίσος εκρήγνυται» {...}

{...} «Είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει μ’ εμάς τους Ευρωπαίους και τους Έλληνες! Αν υπάρχει μια φυλή στον κόσμο που κυριολεκτικά τη μισώ αφόρητα, αυτή η φυλή είναι οι Έλληνες»! Και τεκμηριώνει την άποψή της λέγοντας ότι στα γυμνασιακά της χρόνια ένιωθε "ψυχικά καταπιεσμένη" γιατί "Οι Σοφοί μας Δάσκαλοι δεν μας δίδαξαν τίποτα που να μην το είχαν ήδη Ανακαλύψει, Εξηγήσει, να μην να μην το είχαν Τεκμηριώσει, να μην το είχαν Τελειοποιήσει οι Αρχαίοι Έλληνες"! Κι αν κάποτε ανέφεραν κανένα άλλον συγγενή της Γνώσης και της Σοφίας, που δεν ήταν Έλληνας, στο τέλος πάντα κατέληγαν ότι η Γνώση του και η Σοφία του ήταν βασισμένη επάνω στη Σοφία κάποιου Έλληνα Φιλόσοφου! Σιγά σιγά ένιωθα πως οι Γνώσεις μου, οι Σκέψεις μου, τα Αισθήματά μου, η Προσωπικότητά μου, ο Κόσμος μου, η Ύπαρξή μου ως το πιο έσχατο κύτταρό μου ήταν όλα επηρεασμένα, ήταν ταγμένα σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε "*Η Φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων*"! {...}

{...} «Ένα φλογερό μίσος για καθετί το ελληνικό»! «Αργότερα στο πανεπιστήμιο, η κατάσταση έγινε δραματική. Ο Ασκληπιός από τη μια, ο Ιπποκράτης απ’ την άλλη! Ο Γαληνός τη μια μέρα, ο Ορειβάσιος την επομένη! Αέτιος το πρωί, Αλέξανδρος Τραλλιανός τ’ απόγευμα! Παύλος ο Αιγινίτης από ’δω, Στέφανος ο Αθηναίος από ’κει. Δεν μπορούσα ν’ ανοίξω βιβλίο χωρίς να βρω μπροστά μου την ελληνική παρουσία.

Δεν τολμούσα να πιάσω στα χέρια μου λεξικό για να βρω μια δύσκολη, σπάνια, μια χρήσιμη, μια έξυπνη, μια όμορφη, μια μεστωμένη λέξη. Όλες ελληνικές! Και άλλες αμέτρητες σαν την άμμο των θαλασσών και των ποταμών, ελληνικής κι αυτές προέλευσης! Πρόκειται για φαινόμενο ομαδικό! Έτσι αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι μας απέναντι στους Έλληνες.

Τους μισούμε όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές. Και μόλις μας δίνεται η ευκαιρία χιμάμε, τους δαγκώνουμε και τους κατασπαράζουμε. Γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι κάποτε είμαστε ζώα μ’ όλη τη σημασία της λέξης κι είναι αυτοί, οι Έλληνες, πάλι οι Έλληνες, πάντα οι Έλληνες, που μας εξώσανε από τη ζωώδικη υπόσταση και μας ανεβάσανε στην ίδια με τους εαυτούς τους ανθρώπινη βαθμίδα! Δεν αγαπάμε κάτι που θαυμάζουμε. Ρίξε μια ματιά στην ιστορία και θα διαπιστώσεις ότι όλοι οι Ευρωπαίοι, με αρχηγούς τους Λατίνους και το Βατικανό, λυσσάξαμε να τους εξαφανίσουμε τους Έλληνες από το πρόσωπο της γης!

Δεν θα βρεις και δεν θα φανταστείς συνδυασμό και εγκλήματος, πλεκτάνης και παγίδας που δεν το σκαρφιστήκαμε και δεν το πραγματώσαμε για να τους εξολοθρεύσουμε! . η ιστορία με το μίσος κατά των Ελλήνων δεν ξέφτισε. Ο σύγχρονος πολιτισμένος άνθρωπος είναι ο ίδιος και χειρότερος. Δεν θα επιτρέψει ποτέ το Βατικανό, να επιβιώσει στην αυλόπορτα της Ευρώπης, στα πλευρά της Ασίας και στο κατώφλι της Αφρικής ο Ελληνισμός γιατί θεωρούν ότι τους αφαιρούμε Σεβασμό και Κύρος!

Για αυτό παρόλο που τους μισώ, γιατί δεν προέρχομαι από τη φυλή τους, δεν μπορώ να μη τους θαυμάζω και να μη τους σέβομαι και θα συνεχίσω να Μελετάω τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη και τον Περικλή όσο θα ζω, διδάσκοντας στα παιδιά μου τη Δύναμη της Σοφίας τους και την επιρροή της στη Ζωή μας και στην Ευτυχία μας!».

Ταχυδρόμος,

Να γιατί ήρθε ο Στρος Καν στην Αθήνα

Μεσάνυχτα Τετάρτης και ένας πολύ καλός φίλος απο τα παλιά και άξιος συνάδελφος, ο Λάμπρος Παναγιώτου, ζητάει επειγόντως να επικοινωνήσω μαζί του. Ο λόγος, όπως μου εξηγεί, είναι ότι πέτυχε τον Στρος Κάν να πίνει το ποτό του με μια ξανθιά ύπαρξη που μιλούσε γαλλικά στο μπάρ του ξενοδοχείου «Ηλέκτρα» στην Αθήνα.

Με το που αντιλήφθηκαν ότι ο Λάμπρος είναι δημοσιογράφος και είχε στα χέρια του αποκλειστικότητα ο Στρος Κάν, που φαινόταν αρκετά πιωμένος, έκανε ένα τηλεφώνημα και κατευθύνθηκε προς την έξοδο, ενώ απο αρκετή απόσταση τον ακολούθησε και η ξανθιά γυναίκα.
Επιβιβάστηκαν μαζί σε ένα αυτοκίνητο, σχετικά παλιό, όπως μου είπε, και χάθηκαν μέσα στη νύχτα.
Η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν ότι ο Στρος Κάν ταξίδεψε στην ταραγμένη Αθήνα ώστε να ζήσει για λίγο (και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας) το νέο του – απαγορευμένο προς το παρόν από τις δικαστικές περιπέτειες – ειδύλλιο.
Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι χώρισε και επίσημα απο την πλούσια σύντροφό του και γνωστή δημοσιογράφο Αν Σανγκλέρ, ενώ στα τέλη Αυγούστου παπαράτσι τον εντόπισαν στην Κορσική με μια νεαρή ξανθιά σε τρυφερές στιγμές. Άπο την άλλη στο ριάντ του ( έπαυλη με κήπο ) στο Μαρόκο, τη χώρα όπου γεννήθηκε, δεν μπορεί να πάει με γυναίκα. Όλος ο καλός κόσμος, με πρώτο και καλύτερο τον Σαρκοζί και την Κάρλα, συχνάζει εκεί -όπως και αρκετοί δημοσιογράφοι.
Η αλήθεια είναι πως δεν θα ασχολούμουν με την επίσκεψη του Στρος Κάν στην Αθήνα, αν θεωρούσα ότι έχει μόνο «life style» αποχρώσεις Ίσως η ξανθιά ύπαρξη να είναι «le décor» μιας άλλης αιτίας ή αν θέλετε το «τερπνόν μετά του ωφελίμου».
Αν ήταν, όντως, μόνο μια «ιδιωτική επίσκεψη» όπως γράφτηκε, γιατί ο πρώην ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ έφτασε στην Ελλάδα με την έναρξη μιας πολύ κρίσιμης περιόδου και εν μέσω μιας καυτής εβδομάδας, ενόψει μάλιστα και της Συνόδου Κορυφής της 18ης και 19ης Οκτωβρίου, όπου θα ληφθούν σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της χώρας μας; Γιατί δεν ήρθε κατά τους θερινούς μήνες να χαλαρώσει με την αγαπημένη του, σε κάποιο απομακρυσμένο νησί, αλλά προτίμησε την Αθήνα που από την Τετάρτη τον έχουν δει πολλά ζευγάρια μάτια;
Ίσως η απάντηση – και το θεωρώ πολύ πιθανό – να βρίσκεται σε μια πληροφορία που έμαθα στην αρχή της εβδομάδας, η οποία αν και δημοσιεύθηκε, πέρασε εντελώς απαρατήρητη.
Ο Στρός Κάν, σύμφωνα με ανθρώπους που του έμειναν πιστοί, εκτός από τις δικαστικές του μάχες σχεδίαζε στρατηγικά, όλο αυτό το διάστημα, την επάνοδό του. Όχι στην πολιτική. Εκεί θεωρεί ότι είναι καμένο χαρτί. Έχει βάλει ως στόχο -λένε όσοι τον γνωρίζουν- να αποδείξει ότι, παρά τα σκάνδαλα που τον κατέστρεψαν, παραμένει κορυφαίος οικονομολόγος.
Και πώς θα τα καταφέρει;
Πριν απο λίγες ημέρες έκανε γνωστό ότι ίδρυσε εταιρία μέσω της οποίας θα παρέχει συμβουλές και πληροφορίες οικονομικού, πολιτικού, επενδυτικού, κοινωνικού χαρακτήρα σε ιδιώτες, οργανισμούς και κράτη, ενώ θα συμμετέχει και θα διοργανώνει οικονομικά συνέδρια στη Γαλλία και στο εξωτερικό. Ήδη έχει μιλήσει στο Πεκίνο, στο Cambridge και στην Γιάλτα.
Όπως κυκλοφόρησε στο Παρίσι, ο Στος Κάν εγκατέλειψε πρόσφατα τα πολυτελή γραφεία που μοιραζόταν με την Αν Σανγκλέρ στην la place des Vosges, για να εγκατασταθεί στην γειτονιά του Montparnasse όπου στεγάζεται η νεοσύστατη εταιρία του με την ελληνική ονομασία «Parnasse» δηλαδή Παρνασσός! Συμβολικό;
Για να τα καταφέρει με την «Parnasse» ο Στρός Κάν σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τις γνωριμίες, αλλά και όσα αποκόμισε από τα «παλιά», από την εποχή δηλαδή που διέπρεπε ως οικονομολόγος και κορυφαίος υπουργός και στη συνέχεια ως διευθυντής του ΔΝΤ.
Αν αναλογιστεί κανείς τις εκκλήσεις για βοήθεια που του έχουν γίνει τα τελευταία 2 χρόνια από την Ελλάδα – όπως πρόσφατα μου είχε πει και άνθρωπος από το περιβάλλον του στην παρουσίαση της γαλλικής έκδοσης της «Huffington post» στο Παρίσι – τότε εύκολα μπορεί γίνει κατανοητό ότι ο Στρος Κάν μόνο τυχαία δεν βρέθηκε στην Ελλάδα.
Με λίγα λόγια ο ένας έχει την ανάγκη του άλλου και, μάλιστα, γρήγορα!
Της Μαρίας Δεναξά, απο το aixmi.gr

Χαιρετισμούς...

Γιατί ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή;

Γιατί ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή;

Του Φαήλου Κρανιδιώτη

Απανωτές συσκέψεις επιτελών στη ΝΔ, λόγω ανησυχίας από τη συνεχή άνοδο της Χρυσής Αυγής, διάβασα στις Κυριακάτικες εφημερίδες . Συνεχείς συσκέψεις επιτελών της Συγγρού, λένε οι πληροφορίες, για να δούνε τι θα κάνουν με τα ανησυχητικά γκάλοπ που δείχνουν άνοδο της ΧΑ. Έντονοι οι προβληματισμοί και στους άλλους χώρους. Φαντάζομαι κι εκεί οι «επιτελείς» θα ξύνουν την κάρα τους μπροστά στην αμμοδόχο της πολιτικής....

Γιατί να κουράζονται, αδέρφια; Ας ρωτήσουν εμάς εδώ στο Antinews, που ζούμε 24 ώρες το 24ωρο μέσα στους κανονικούς ανθρώπους.

Ας βγούμε λοιπόν από τα κλισέ της ωχράς σπειροχαίτης του δημόσιου λόγου, την «πολιτική ορθότητα», και να δούμε κατάματα την αλήθεια. Αλλιώς, φοβάμαι, πως μας περιμένουν νέα δεινά, σαν εκείνο το 18% …

Καταρχήν η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή με τα εύσημα του “αντισυστημικού”. Και να ‘θελε αλλιώς, το «σύστημα» δεν την έπαιζε. Για χρόνια κινήθηκε στο περιθώριο, τα στελέχη της, απόβλητοι της πολιτικής ζωής, σπανίως καλούνταν στα πάνελ των μπετατζήδων και λοιπών ευγενών προμηθευτών, παρά μόνο για να δώσουν τηλεθέαση μέσα από την εκτράχυνση των από τηλοψίας συγκρούσεων. Θυμάστε την μέρα με τις φάπες και τα μπουγελώματα στο κανάλι του Σουλεϋμάν; Τα στελέχια σίγουρα θα δάκρυσαν μαθαίνοντας ότι τα «μηχανάκια» των νοικοκυραίων χτύπησαν κόκκινο. Ο Ν. Μιχαλολιάκος, λοιπόν, μπήκε στη Βουλή χωρίς να κάνει νταραβέρια. Έτσι κι αλλιώς δεν του μίλαγε κανείς. Και τώρα ένας τσαμπουκάς ελέφαντας είναι μέσα στο σαλόνι της μπατιρημένης «δημοκρατίας των κολλητών».

Αυτά που ως πριν από καιρό ήταν τα χαρακτηριστικά που τους κρατούσαν στο περιθώριο, ήτοι ο σκληροπυρηνικός εθνικοσοσιαλιστικός λόγος, ο τσαμπουκάς στο πεζοδρόμιο, η αντικοινοβουλευτική στάση, το όλο αντισυστημικό του πράγματος, έγινε το πλεονέκτημα τους.

Η οργισμένη πιτσιρικαρία, οι νεόπτωχοι, οι τσαντισμένοι συνταξιούχοι, άνεργοι, στρατιωτικοί, αστυνομικοί, οι κάτοικοι περιοχών που έγιναν απόπατος της Ασίας και της Αφρικής, ψήφισαν τους τύπους με τα μαύρα σε ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό, που με την επιδείνωση των κοινωνικών συνθηκών, παίρνει την ανιούσα δημοσκοπικά.

Η πολιτική αντιμετώπιση με χαρακτηρισμούς περί ναζιστών, τραμπούκων, τα σχόλια για κακομούτσουνους που είναι μπράβοι, δεν εξηγούν τα δεδομένα, απλά ρίχνουν άφθονο καύσιμο στην μηχανή τους. Αν το ποσοστό τους γίνει και εκλογικά διψήφιο, τότε τι θα λέμε; Πως το 12, 13, 15% των Ελλήνων είναι ναζί, μπράβοι κλπ;

Σχολιαστές, προφανώς θαμπωμένοι από την ομορφιά του Άκη, την ευσταλή αρχοντιά του Βουλγαράκη και την αξιόπιστη αιδημοσύνη του Παπακωνσταντίνου, του Δρούτσα και του Μπεγλίτη, αφιέρωσαν ποταμούς λέξεων για την φάτσα και την χοντρή αλυσίδα του συνοδού του Μπαρμπαρούση.

Ε, λοιπόν, μέρος του αληθινού λαού, όχι μετεμψυχώσεις Ταγματασφαλιτών, δεν δίνει δεκάρα για όλα αυτά. Τους ψηφίζει ακριβώς γι’ αυτά που τους κατηγορούν. Τους γουστάρουν γιατί τα σπάνε, γιατί δεν παίζουν με τους κανόνες των αστικών κομμάτων. Κι ανεβαίνουν συνεχώς, διότι αντί να τους εξημερώσει η γραβάτα κι ο κοινοβουλευτικός βίος, αυτοί ριζοσπαστικοποιούνται κάθε μέρα και περισσότερο. Παραβιάζουν τους νόμους αυτοδικώντας, αντιποιούμενοι δημόσια αρχή κι αυτή η αυτοδικία βρίσκει ενθουσιώδες ακροατήριο, πολίτες που είδαν την ηγέτιδα τάξη, πολιτικούς κι «επιχειρηματίες», να ανασκολοπίζουν επί δεκαετίες την νομιμότητα και το εθνικό συμφέρον.

Όσοι ανέχτηκαν την αριστερή βία στα πανεπιστήμια, στους εργασιακούς χώρους, στους δρόμους και τις πλατείες, τώρα εμβρόντητοι βλέπουν την άλλη βία να κερδίζει αποδοχή και ψήφους. Η βαριά διανόηση και η «προοδευτικιά» δημοσιογραφία επί δεκαετίες ήταν φτηνοί στα πίτουρα στους αριστερούς τραμπουκισμούς και τώρα τρώνε βρώμικο αλεύρι στα μούτρα.

Και βέβαια ο μεγάλος στρατολόγος της Χρυσής Αυγής, εκτός από την Αριστερά και τις παρακμιακές πολιτικές της, εκτός από την επί μακρόν ενοχική στάση της Κεντροδεξιάς, είναι η ατιμωρησία των ενόχων για το οικονομικό 1922 που ζούμε.

Τι κάνει η Χρυσή Αυγή εδώ και πολύ καιρό στις γειτονιές; Αλληλεγγύη Ελλήνων προς Έλληνες. Με τρόπο ενίοτε χοντροκομμένο και βάρβαρο, υπό την έννοια του ΜΗ ελληνικού. Διότι το όχι για ένα πιάτο φαγητό στην ξεδοντιασμένη αλλοδαπή γριούλα απέχει μακράν του Ελληνικού Τρόπου. Όμως για πολλούς αυτά είναι ψιλά γράμματα. Οι Χρυσαυγίτες περιπολούν στις γειτονιές. Σε περιπτώσεις δύστροπων αλλοδαπών μισθωτών, που μετατρέπουν τα διαμερίσματα σε λαϊκά υπνωτήρια – χρυσωρυχεία, καλούμενοι από τους Έλληνες ιδιοκτήτες, σε δυο μέρες παραδίδουν το μίσθιο καθαρισμένο και με αλλαγμένη κλειδαριά! Προφανώς ψιθυρίζουν μερικά πειστικά φωνήεντα που καθιστούν περιττή την διαδικασία των μισθωτικών διαφορών. Συσσίτια, αιμοδοσίες, μοίρασμα τροφίμων, άμεση συνδρομή Ελλήνων σε προβλήματα με αλλοδαπούς. Κι αυτά τα κάνουν καιρό τώρα, όχι προεκλογικά.

Γιατί; Γιατί η πολιτεία, τα ΜΜΕ της παραπληροφόρησης και της εθνικής αποδόμησης τους έκαναν χώρο. Όταν φώναζαν οι κάτοικοι στον Άγιο Παντελεήμονα για τα χάλια μας, οι προοδευτικάριοι έκαναν πολιτικό τουρισμό στις γειτονιές των απλών ανθρώπων και τους καθύβριζαν ως ρατσιστές και φασίστες, γιατί διαμαρτύρονταν που η ζωή τους έγινε Καμπούλ. Κι η ενοχική δεξιά είχε τον φόβο μην την πουν …δεξιά! Κι επειδή ο λαός ενίοτε έχει πικρόχολο κι εκδικητικό χιούμορ, κάποιοι είπαν, «φασίστες μας λέτε; Ε, πάρτε να ‘χετε».

Που είναι άραγε η νεολαία της Κεντροδεξιάς και των άλλων αστικών κομμάτων στις γειτονιές; Τους εμπόδισε κανείς να κάνουν αυτοί δράση αλληλεγγύης προς τους Έλληνες αλλά κι όσους ταλαίπωρους μετανάστες το δικαιούνται; Να ταΐσουν Έλληνες αλλά και την αλλοδαπή γριούλα που έφευγε ταπεινωμένη ψελλίζοντας «συγγνώμη, συγγνώμη»; Τους εμπόδισε κανείς να περάσουν στην πρωτοπορία διεκδικώντας με δημοκρατικούς αλλά δυναμικούς τρόπους την «ανακατάληψη των πόλεων μας», για να θυμηθώ μια προεκλογική μας θέση. Το κορυφαίο ζήτημα «Κανέλα ή τριμμένη σοκολάτα στον καπουτσίνο;», λύθηκε, «Ποτέ πια κανέλα στον καπουτσίνο»! Τι γίνεται όμως στα Πατήσια, στην Πλατεία Βάθη, στα Μανιάτικα, στην παραλία της Πάτρας; Camp για τον εθελοντισμό, κεράκια για τη Λιβύη, εκδηλώσεις για την ανακύκλωση, την αναδάσωση, καλά όλα αυτά, βαρετά για τα γούστα μου αλλά κατανοητά, στην μόδα είναι, όπως κι η «Μαμασίτα». Καλά και τα 5.000 πάρτυ. Τι γίνεται όμως για τους άνεργους, τους πεινασμένους, την εγκληματικότητα, τις ορδές των λαθραίων;

Γιατί ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή; Γιατί η αληθινή Δημοκρατία, που δεν είναι δημοκρατία αν δεν είναι Πατριωτική, έκανε στην άκρη. Προσκύνησε τα σκουπίδια της Αριστεράς, τα κουρέλια μιας ψευτοδιεθνιστικής «προοδευτικότητας», λαθρολάγνας και μισελληνικής. Καθαίρεσε τις ελληνικές ιδέες και αξίες. Ανακυκλωμένοι θαυμαστές του Χότζα και του Στάλιν, πήραν παραμάζωμα την ενοχική δεξιά, επί χρόνια έκαναν σκουπιδότοπο την παιδεία, εγκαθίδρυσαν δικτατορία στα αμφιθέατρα, αποθήκευαν μολότωφ σε δημόσια κτίρια, ενίοτε τα έκαιγαν, μαζί με ανθρώπους. Οι υπερασπιστές των «δικαιωμάτων» των λαθρεμπόρων, νταβατζήδων, επαγγελματιών επαιτών, του μπάστε σκύλοι αλέστε στα σύνορα μας, άσκησαν κι εξουσία, έφτιαξαν νόμο κράχτη των κατσαπλιάδων κι άφησαν την χώρα να πλημμυρίσει σουνίτες μουσουλμάνους. Αναφομοίωτους, χωρίς δεξιότητες, απρόσκλητους.

Από χαρακτήρα και παιδεία μισώ την αταξία και την αναρχία. Αρκετή έχουμε εντός μας. Στην κοινωνία όμως χρειάζεται τάξη και ειρήνη. Ασφάλεια. Κι αυτό δεν είναι αριστερό ή δεξιό. Είναι λογικό και αναγκαίο. Και είναι δουλειά του κράτους, όχι ενός κόμματος, παρεών, αυτόκλητων τιμωρών. Διότι το χάος το πληρώνουν πάντα οι αδύναμοι, οι πολλοί.

Η απάντηση λοιπόν στην δράση της Χρυσής Αυγής είναι το να κάνει το κράτος την δουλειά του. Στις λαϊκές αγορές, στις πλατείες, στα παράνομα υπνωτήρια των δουλεμπόρων. Παντού. Να υπερασπιστεί παντί τρόπω τους Έλληνες και την νομιμότητα. Αυτό που ξεκίνησε ο Δένδιας για την λαθρομετανάστευση, με κάποια ήδη μετρήσιμα θετικά αποτελέσματα, να γίνει επί δέκα! Πιο δυνατά, πιο ριζοσπαστικά. Το ίδιο στην εγκληματικότητα. Οι άγριοι καιροί που ζούμε απαιτούν ριζοσπαστικές λύσεις. Έξω από το κουτί. Χωρίς μη μου άπτου. Να μην χρειάζεται ο κόσμος άλλους προστάτες. Αλλιώς, τα «Τάγματα Εφόδου» δεν θα αντιποιούνται πλέον την Αρχή. Θα γίνουν Αρχή…

Anti news

DefenceNet - Μ.Βρετανία: Καρκινοπαθής ανακάλυψε θαυματουργή δίαιτα και σώθηκε!

DefenceNet - Μ.Βρετανία: Καρκινοπαθής ανακάλυψε θαυματουργή δίαιτα και σώθηκε!

Μέγιστη Κατερίνα Ακριβοπούλου: Το Έθνος δεν είναι “εταιρεία”.

“Η δικαιοσύνη εγείρεται. Τα σώματα ασφαλείας και οι στρατιωτικοί το ίδιο. Έχετε καταφέρει να βάλετε απέναντι σας τους δύο από τους τρεις πυλώνες της δημοκρατίας. Αυτό σημαίνει πως η χώρα βρίσκεται στο “μη περαιτέρω”. Η χώρα δεν είναι εταιρεία για να
αντιμετωπίζεται με λογιστικά κριτήρια…”

Άλλο ο θυρωρός κι άλλο ο Αξιωματικός

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Στην Ελλάδα δεν βαριέσαι ποτέ. Η Ρένα του Άκη, η κυρά δασκάλα, που έκανε αμυντικές …αναλύσεις, ήθελε αφοπλισμό της Αστυνομίας και …ανοιχτά (μπάτε σκύλοι αλέστε) κέντρα φιλοξενίας για τους μουσαφοραίους κατσαπλιάδες, διαδήλωσε μαζί με τους αστυνομικούς και τον…Κασιδιάρη!
Ο Τσίπρας έκανε δηλώσεις για την …ασφάλεια, που δεν γίνεται με 500 ευρώπουλα το μήνα. Ορθός ο Βαλκάνιος Τσε του φραπόγαλου αλλά, φίλτατε, εσύ δεν ήθελες να τους πάρεις τα γκλόμπ και να τους μοιράσεις ματσάκια άνιθο; Τα δικά σας καλόπαιδα δεν φωνάζουν «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι»;
Οι στελεχάρες κι οι συνιστώσες σας δεν μιλάνε και γράφουν ενάντια στο «κρατικό μονοπώλιο της βίας»; Δηλαδή να μπορούν και κάποιοι άλλοι να ασκούν ένοπλη βία, ε; Ποιοι; Τους ξέρετε; Έχετε κι άλλους τέτοιους φίλους στο Facebook; Αλλού;
Τι είναι όλο αυτό; Φτηνιάρης λαϊκισμός. Πέντε κρίκοι ένα τάλιρο κι ας πάμε να παραμυθιάσουμε τους «μπάτσους», μπας και τσιμπήσουμε κανά ψηφαλάκι.
Αλλά ας μιλήσουμε για την ταμπακέρια. Αυτή που θεωρώ ορθή πολιτική θέση. Γιατί μερικοί νεοφώτιστοι μνημονιακοί έχουν πάρει φόρα κι από τον πολύ «ρεαλιστή» κυβερνητισμό, σπρώχνουν με την μπουλντόζα στρατιωτικούς και αστυνομικούς στην Χρυσή Αυγή και τους χιουμορίστες εξ αυτών στον ΣΥΡΙΖΑ.
Κατ’ αρχήν, για να εξηγούμαστε, τι πάει να πει «ένστολοι», που το πιπιλάνε όλοι; Γελοίο λεκτικό τσουβάλιασμα. Το Σύνταγμα, οι νόμοι κι οι κανονισμοί, μιλάνε για αξιωματικούς, υπαξιωματικούς, οπλίτες, άντε για στελέχη. Ένστολοι είναι κι οι σεκιουριτάδες, οι υπάλληλοι των Μακντόναλντς και οι σιδηροδρομικοί.
Ένστολος είναι κι ο θυρωρός της Μεγάλης Βρετανίας, που ‘χει και πολύ μερακλαντάν στολή αλλά πάντα στο τέλος γυρίζει το καπέλο ανάποδα για φιλοδώρημα, ο άνθρωπος. Καλά κάνει. Άλλη η δουλειά του. Ψιτ ταξί, περάστε μανδάμ κλπ. Ένστολος είναι αλλά δεν είναι Αξιωματικός, Υπαξιωματικός, ούτε Οπλίτης. Κινδυνεύει μόνο από κρυολόγημα ή γλίστρημα στο πεζοδρόμιο, όταν ανοίγει την πόρτα στις κερίες.
Τα στελέχη όμως, των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, που δεν είναι απλά «ένστολοι», δεν μπορούν να γυρνάνε το καπέλο ανάποδα και να εκλιπαρούν για φιλοδώρημα τον Στουρνάρα ή όποιον άλλο.
Όταν κάποιος από αυτούς πέσει στο καθήκον, είτε από τους κουμπουροφόρους ιδεολογικούς «κοντοχωριανούς» του ΣΥΡΙΖΑ, είτε από φωτιά, ατύχημα στην εκπαίδευση ή στην Υπηρεσία, στην αναχαίτιση, στο ναυάγιο, στην έκρηξη, στην συμπλοκή με τον κακοποιό ή τον τρομοκράτη, αυτό το καπέλο, πηλίκιο ή μπερέ, το παίρνει η μάνα του, μαζί με μια διπλωμένη σημαία και κάτι άλλα, που για να τα πάρεις τρως χρόνια και κινδύνους. Γκέγκε; Κατανοητή η διαφορά;
Οι ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας είναι ο σκληρός πυρήνας του κράτους. Το τελευταίο ανάχωμα. Αν κλατάρουν, εγκαταλελειμμένα από την πολιτική ηγεσία, αν χάσουν την πίστη τους, αν συντριβεί η ενσυνείδητη πειθαρχία τους από την ανέχεια, τότε τελειώσαμε.
Και τον σκληρό πυρήνα του κράτους σου, τον φροντίζεις.
Μάλιστα, όσο πιο δύσκολα είναι τα πράγματα, τόσο πιο πολύ τον φροντίζεις. Μην τρελαθεί κανείς ή μπει στον πειρασμό και κάνει στην άκρη ή «γλιστρήσει» στα δύσκολα και σπάσει η αλυσίδα…
Από πού θα βρείτε;
Απολύστε όλους τους συμβούλους και με τους μετακλητούς σας. Υπουργοί και βουλευτές, συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι. Θα ‘ναι το σόι σας για πολλούς αλλά αίμα σας είναι, θα σας συγχωρέσουν. Κάντε τη δουλειά μόνοι σας, μόνο με μια γραμματέα.
Άλλωστε τα είδαμε τα χαΐρια της Πατρίδας με τόσες στρατιές συμβούλων. Χωρίς αυτούς αποκλείεται τα πράγματα να γίνουν χειρότερα. Μπορεί να γίνουν και καλύτερα.
Καταργήστε ειδικές γραμματείες. Καταργήστε τις περισσότερες από τις άχρηστες «Ανεξάρτητες» Αρχές, που χρόνια τώρα, πλην ελαχίστων (πχ αυτής για το «ξέπλυμα»), κάνουν μεγαλοπρεπείς «προοδευτικές» μπουρμπουλήθρες, καταβροχθίζουν κονδύλια και αντιποιούνται δικαστική εξουσία. Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς τον Συνήγορο του Γκέϊ Προοδευτικού Λαγού.
Δείτε μόνο πόσα πληρώνουμε για ενοίκια και μισθοδοσία για όλους αυτούς τους απίθανους τύπους, «ιερείς» της πιο αντιπαραγωγικής πολιτικής ορθότητας.
Αδέρφια, οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί ήδη ήταν κακοπληρωμένοι. Τα μέσα που τους παρέχουμε για την αποστολή τους ισχνά.
Ήδη έχουν πετσοκοφτεί οι γλίσχρες αποδοχές τους.
Τους είχαμε υποσχεθεί πως δεν θα τους πειράξει άλλο η κυβέρνηση.
Ας το τηρήσουμε…. Τόσο απλά.

«Ένα εφιαλτικό σενάριο για την Αμερική»

Την προειδοποίηση ότι έχει ξεκινήσει ένας νέος ψυχρός πόλεμος και επίσημα πλέον μεταξύ των ισχυρών της γης, κάνει η γνωστή ρωσική εφημερίδα Pravda.

Η εφημερίδα αναφέρει, πως η Ρωσία στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα στις ΗΠΑ, με την αποστολή των ναυτικών της δυνάμεων στην Συρία, κάνοντας σαφές πως θα είναι παρούσα στην περιοχή και δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να εμπλακεί εκεί. Μάλιστα η εφημερίδα υπενθυμίζει ένα παλιότερο άρθρο της, που πραγματευόταν μέχρι και σενάριο καταστροφής των ΗΠΑ από κάποιο πανίσχυρο όπλο ηλεκτρομαγνητικών παλμών (E.M.P.). Ο τίτλος του άρθρου ήταν, «Ένα εφιαλτικό σενάριο για την Αμερική» και σας το παραθέτουμε: «Φανταστείτε μια μέρα που ξαφνικά και ….χωρίς καμία προειδοποίηση στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής που έχουν οικοδομηθεί μετά τη δεκαετία του 1970 κάθε όχημα να μην μπορεί να κινηθεί, δεν θα υπάρχουν τρένα , αεροπλάνα και λεωφορεία. Μόνο οι μυς θα είναι σε θέση να δώσουν κίνηση σε ότι μπορεί να κινηθεί σε στεριά και θάλασσα.
Δεν θα υπάρχει καμία ηλεκτρική ενέργεια, δεν θα είναι δυνατόν να κρατήσουν το φαγητό στο ψυγείο, δεν θα υπάρχει θερμότητα χωρίς κλιματισμό, δεν θα υπάρχουν ηλεκτρικά εργαλεία η συσκευές εργασίας, δεν θα υπάρχει και η δυνατότητα άντλησης νερού για το σπίτι. Φανταστείτε ότι δεν θα υπάρχει καμία τηλεφωνική υπηρεσία οποιουδήποτε είδους, κανείς δεν μπορεί να επικοινωνήσει με κανέναν παρά μόνο όσοι είναι σε απόσταση που μπορείς να πας με τα πόδια. Αυτό σημαίνει πως χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα δεν υπάρχουν ηλεκτρονικοί υπολογιστές, δεν υπάρχει διαδίκτυο, δεν υπάρχουν κινητά τηλέφωνα, iPod, τηλεόραση και ραδιόφωνο. Ο Κόσμος είναι σιωπηλώς εκτός από τιτιβίσματα πουλιών και γαβγίσματα σκύλων και αυτά δεν θα κρατήσουν για πολύ χωρίς τροφή. Θα μπορούσαν να υπάρχουν μόνο ανθρώπινες κραυγές πείνας και απελπισίας. Η Χώρα θα έχει μεταφερθεί πίσω στην Λίθινη εποχή. Η δυνατότητα να βρείτε τροφή θα είναι περιορισμένη γιατί δεν έχετε πρόσβαση σε σπόρους, ενώ θα εξαρτάστε από την βροχή. Υπάρχουν ταραχές στις πόλεις. Οι μόνοι που θα έχουν πρόσβαση σε φρέσκα τρόφιμα είναι εκείνοι που θα έχουν όπλα που μπορούν να κυνηγήσουν η θα ζουν κοντά σε θάλασσα και ξέρουν να αλιεύσουν βρώσιμα ψάρια.
Οι κονσέρβες θα τελειώσουν γρήγορα μια και δεν θα μπορούν να μαγειρευτούν αλλά και τα εργοστάσια δεν θα μπορούν να παράγουν νέες να αντικαταστήσουν όσες θα καταναλώνεται. Μήπως αυτό σας φαντάζει σαν επιστημονική φαντασία; Δεν είναι. Στην πραγματικότητα αρκεί ένα πυρηνικό όπλο που θα ενεργοποιηθεί στην ατμόσφαιρα 300 μίλια πάνω από την χώρα, θα καλύψει ολόκληρη την ήπειρο και θα περιλαμβάνει ακόμα και τμήματα του Μεξικό και του Καναδά. Δεν μπορεί αυτό το όπλο να το αποτρέψει καμία αντιπυραυλική άμυνα. Το κοινός Ε.Μ.Ρ η ηλεκτρομαγνητική έκρηξη παλμού απελευθερώνει τέτοια ενέργεια που αλληλεπιδρά με το μαγνητικό πεδίο της Γης και παράγει μια εξαιρετικά γρήγορη και ισχυρή ηλεκτρομαγνητική έκρηξη που τρέχει προς το έδαφος με το 94% της ταχύτητας του φωτός, χτυπάει τα πάντα στο έδαφος με δύναμη ίση με 50.000 βολτ ανά τετραγωνικό. Είναι δεδομένο ότι κάποια εξουσία η ομάδα ανθρώπων μου θεωρείτε εξοργισμένη με την συμπεριφορά των ΗΠΑ μπορεί να αποφασίσει να προβεί σε ένα τέτοιο χτύπημα ακόμα και αν δεν έχει πυρηνικά υπάρχουν συστήματα που παράγουν Ε.Μ.Ρ.
Αν οι Αμερικανοί γνώριζαν για αυτή την πολύ πραγματική πιθανότητα θα τους καταλάμβανε πανικός. Είναι στο χέρι τους να κάνουν την Κυβέρνηση τους να εξαγριώνει τους άλλους και να τους πούνε να κοιτάξουν τα του εσωτερικού τους ώστε να σταματήσουν να ασχολούνται και να παρεμβαίνουν σε ολόκληρη την υδρόγειο. Κανείς δεν πιστεύει πια ότι τα στρατεύματα των ΗΠΑ στο εξωτερικό είναι για την “υπεράσπιση της ελευθερίας” η υπερασπίζονται την χώρα τους. Θα κατανοήσουμε ότι υπερασπίζουν την χώρα σας μόνο αν είναι στο έδαφος της η πολύ κοντά σε αυτό, αλλά όχι έναν ωκεανό μακριά δήθεν για την καταπολέμηση της Τρομοκρατίας. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο δεν καταπολεμάτε την Τρομοκρατία αλλά δημιουργήσατε συνθήκες που γεννούν περισσότερους ! Ίσως θα έπρεπε να κλείσουν οι βάσεις να διαλυθεί το ΝΑΤΟ και να γυρίσουν όλα τα στρατεύματα εκεί που ανήκουν, πριν φτάσουμε στο σημείο να μην υπάρχει τρόπος να γυρίσουν εκεί όπου ανήκουν»
newsbomb.gr

Δεν υπάρχουν ανώδυνες λύσεις για την λαθρομετανάστευση

 

Από την εξέγερση λαθρομεταναστών στο Rosamo της Ιταλίας, τον Ιανουάριο του 2010

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Σπανίως υπάρχουν λύσεις άχρωμες και ανώδυνες. Εκ πείρας τίποτε δεν έχω καταφέρει στα δύσκολα, χωρίς να φτύσω αίμα. Εν γένει αυτό ισχύει σχεδόν για όλους μας και πολύ περισσότερο για την Πατρίδα και την ηγεσία της. Όταν φυσικά θέλει να αγωνιστεί για να λύσει τα δύσκολα.
Οι άνθρωποι, όπως όλα τα πλάσματα, είναι όντα που τους αρέσει η συνήθεια κι η ευκολία. Βολεύονται. Στις απάτητες κορυφές και στους μακρινούς ορίζοντες τους οδηγούν συνήθως η Ανάγκη και η αληθινή Ηγεσία. Αν αφήνονταν όλα στο ανώνυμο πλήθος, ακόμη θα μουγκρίζαμε στις σπηλιές κι όταν μάταια θα ψάχναμε θηράματα στους λειμώνες των κυνηγών, θα τρώγαμε που και που ο ένας τον άλλο.
Οι εξαιρετικές συνθήκες, οι κίνδυνοι, οι αδήριτες ανάγκες και οι ανήσυχοι και τολμηροί μπροστάρηδες, παίρνουν το ανθρώπινο κοπάδι και το σπρώχνουν μπροστά και πιο ψηλά.
Τετριμμένο να πω πως τέτοιο ζόρικο κάβο έχουμε δεκαετίες ν’ αντικρίσουμε. Είναι από αυτούς τους θανάσιμους κινδύνους, τις εξαιρετικές περιστάσεις, που επιβάλλουν σκέψη, λύσεις, πράξεις «έξω από το κουτί».
Ο Φώτης, ο Μπίστης και τ’ άλλα παιδιά, θέλουν να διαφυλάξουν την αριστερή παρθενία τους, το «προοδευτικό» τους πρόσημο, εμποδίζοντας μια δραστική πολιτική καταπολέμησης της λαθρομετανάστευσης. Το ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας, απαιτεί πολύ πιο σκληρές πολιτικές από αυτές που ευαγγελίζεται η πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών κομμάτων είναι όμως κάτι, που δεν θα μπορούν να το αγνοούν για πολύ. Κανείς μας.
Ας σκεφτούμε, ας μιλήσουμε ψύχραιμα. Τι ισχύει στον υπόλοιπο Νότο; Άραγε οι Ισπανοί και οι Ιταλοί είναι λιγότερο ανθρωπιστές και δημοκράτες από εμάς; Στην Ισπανία, για να νοικιάσει σπίτι ο μετανάστης, πάει μαζί με τον ιδιοκτήτη – εκμισθωτή στην Αστυνομία και πρέπει να έχει άδεια παραμονής. Άμεσες και δραστικές οι ποινικές και διοικητικές συνέπειες για όποιον από τους δυο κάνει παράνομες κουτοπονηριές. Στους Ισπανούς δεν αρέσει να περιφέρονται ορδές παρανόμων, να μην ξέρουν ποιοι είναι και που μένουν.
Στην Ιταλία η αστυνομία καταστρέφει επί τόπου τα λαθραία που πουλάνε οι μαύροι απλωμένα στις λινάτσες κι όταν πριν δυο – τρία χρόνια το Μιλάνο γέμισε διαρρήκτες, πορτοφολάδες και επαίτες συγκεκριμένης βαλκανικής εθνικότητας, ο μπούνγκα – μπούνγκα βαψομαλιάς, δεν αστειεύτηκε. Κοινοτικοί – ξεκοινοτικοί, τους μάζεψε σωρηδόν και τους απέλασε χωρίς πολλές κουβέντες.
Στην πολιτική ζωή έχουμε διάφορες ψωραλέες ιερές αγελάδες. Τις επέβαλε η ωχρά σπειροχαίτη του δημόσιου λόγου, η «πολιτική ορθότητα». Άμα είσαι επίδοξος «φονιάς» του Παπαρρηγόπουλου και υποστηρίζεις τα «τέρατα» της Ρεπούση και του μπαρμπα Θωμά για την Ιστορία και την εθνική ταυτότητα, άμα διαρρηγνύεις τα σινιέ ιμάτια σου για το δικαίωμα του Αμπντουλχαλήμ να κόβει ελεύθερα τσάρκες στα σύνορα, να απλώνει τις λινάτσες του με τα λαθραία στα Προπύλαια, κάτω από το βανδαλισμένο άγαλμα του Ρήγα και των άλλων παλιοεθνικιστών, σαν τον Κοραή, τότε είσαι σένιος, αριστερός και μοδάτος.
Έφτασε τόσο βαθιά, ως το μεδούλι, αυτή η γάγγραινα της «πολιτικής ορθότητας», που πήραμε διαζύγιο από την λογική. Θα πείτε, «μα γιατί έχεις τόση εμμονή με την λαθρομετανάστευση και την εγκληματικότητα»; Μα γιατί πλήττουν τους πολλούς, τους φτωχούς. Δεν είναι εμμονή, είναι κοινή λογική. Γιατί είναι από τα πράγματα που καμία Τρόϊκα και κανένα Μνημόνιο δεν μας εμποδίζει να κάνουμε. Κι ακούραστα θα επαναλαμβάνω, πως οι πολιτικές καταπολέμησης τους, είναι από τα πράγματα που θα αλλάξουν δραστικά την ζωή των πολιτών προς το καλύτερο, χωρίς να τους δώσεις ένα ευρώ.
Μεγάλο ζήτημα τίθεται με τους εργαζόμενους που θα προσληφθούν στα μεγάλα έργα, στους αυτοκινητόδρομους, στο Ελληνικό, στις μαρίνες, σε όλα αυτά που η κυβέρνηση είναι καταδικασμένη να τα ξεκινήσει…χτες! Οι έφοδοι της Επιθεώρησης Εργασίας και της Αστυνομίας πρέπει να είναι συνεχείς. Θα είναι εθνικό έγκλημα να ανοιχτούν σταδιακά εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, να εργοδοτηθούν μαζικά και παράνομα  λαθρομετανάστες και να μένουν άνεργοι Έλληνες πολίτες και νόμιμοι μετανάστες. Αν αφεθούμε στον πατριωτισμό και την νομιμοφροσύνη των εργολάβων, τότε την κάτσαμε την βάρκα! Η απληστία θα τα πάρει όλα αμπάριζα και τα εργοτάξια θα γεμίσουν από τα «αδέρφια» μας από την Λαχώρη και την Τόρα Μπόρα, που θα δουλεύουν ανασφάλιστοι για δέκα ευρώ κι ένα σουβλάκι χωρίς πίττα και χωρίς..σουβλάκι. Η εκκίνηση των μεγάλων έργων δεν πρέπει να αποτελέσει παράγοντα γιγάντωσης της μαύρης εργασίας. Δουλειά λοιπόν στους Έλληνες και στους νόμιμους μετανάστες, σε αυτούς που σέβονται την χώρα και τους νόμους της, με δρακόντειους ελέγχους και αυστηρή εφαρμογή της κειμένης νομοθεσίας. Αλλιώς η κοινωνία δεν θα καταλάβει τίποτα, καμία ανάταση, μόνο υπερκέρδη για λίγους και ρατσισμός απέναντι στους Έλληνες πολίτες και τους νόμιμους μετανάστες.
Κι όποιος τολμάει ας βγει να πει ότι αυτό είναι «κακό», ας πάρει ευθέως θέση πλάι στους δουλέμπορους, στους εργοδότες που θέλουν αδήλωτους κι ανασφάλιστους εργαζόμενους. Και να μας εξηγήσει μετά πόσο «προοδευτικό» είναι αυτό…
(δημοσιεύεται στην Δημοκρατία)

Θα κάνουν πίσω οι αμερικανοί στην Συρία; η θα τον ρίξουν από μέσα.

Θα κάνουν πίσω οι αμερικανοί στην Συρία; η θα τον ρίξουν από μέσα.

 

Οι δυτικοί λένε ότι ο τρόπος για να κερδηθεί μια στρατηγική νίκη κατά του Ιράν και να βελτιώσει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό της Συρίας είναι η κατάργηση του ηγέτη της Συρίας . Είναι αλήθεια ότι η προοπτική του Ιράν να διατηρεί την Συρία ως φυλάκιο της στην Μεσόγειο συνδέεται με την ικανότητα επιβίωσης του καθεστώτος αλ Ασαντ.

Αλλά την απομάκρυνσή του θα μπορούσε να επιταχύνει και το χάος μέσα στη Συρία και στον γειτονικό Λίβανο . Η Αναχώρηση του Al Assad θα μπορούσε να επιφέρει αποσύνθεση στην  δομή εξουσίας της Συρίας από διάφορες συμμορίες και παραστρατιωτικές ομάδες. Όμως από ένα Χάος στη Συρία κανείς δεν ωφελείτε . Οι Τούρκοι δεν θέλουν  ένα μακροχρόνιο πρόβλημα από  πρόσφυγες  στα σύνορα του. Ο Λίβανος φοβάται ότι  το δικό του κράτος μπορεί να γίνει μέτωπο σε μια εντατικοποίηση του εμφύλιου πόλεμου της  Συρίας. Το καθεστώς της Ιορδανίας, επίσης φοβάται την περιφερειακή αναταραχή. Οι Σαουδάραβες, ακόμη περισσότερο από ότι οι Ιορδανοί, τρομοκρατημένοι από το φάντασμα της κατάρρευσης ενός μεγάλου αραβικού κράτους  δεν είναι έξω από το ερώτημα για τη διατήρηση της δυναστεία τους . Επειδή το Ριάντ θέλει να ανατρέψει το φιλο-ιρανικό αλ Άσαντ δεν σημαίνει ότι θα ήταν ευχαριστημένο με μια εκτεταμένη κατάσταση στην οποία κανείς δεν είναι υπεύθυνος στη Δαμασκό. Η ισραηλινή άποψη είναι παρόμοια. Όσο για τους Ιρανούς, θα κάνουν ό, τι μπορούν για να διατηρήσουν το σημερινό καθεστώς της Συρίας στη θέση του, ακόμα και όταν μπορεί να αποστρέφονται  την αναποτελεσματική βαρβαρότητα του αλ Ασαντ. Οι Ρώσοι απαιτούν σταθερότητα στη Δαμασκό μόνο για λόγους ναυτικών  δικαιωμάτων στο λιμάνι του Ταρτούς. Η Συρία και το Ιράν είναι οι δύο εναπομείναντες μοχλοί του Κρεμλίνου  στη Μέση Ανατολή. Επιπλέον, η κατάρρευση ενός φιλο-ρωσικου  καθεστώτος στη Μέση Ανατολή μεταφέρει τη δυνατότητα να στείλει στον καιάδα  σε όλη την Κεντρική Ασία τα αυταρχικά κράτη. Θυμηθείτε ότι το δυναστικό καθεστώς του αλ Assads στη Συρία χτίστηκε σε ένα μοντέλο ανατολικού μπλοκ  κατά τη διάρκεια της κορύφωσης του Ψυχρού Πολέμου. Έπειτα, υπάρχουν τα παραδείγματα της Σοβιετικής Ένωσης και της Γιουγκοσλαβίας. Όταν το σοβιετικό κράτος κατέρρευσε, οδήγησε σε ένα εξάνθημα των εθνικών και περιφερειακών πολέμων σε όλον τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία - δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μόνο στο Τατζικιστάν

 Όσο για τους Αμερικανούς, δεν θέλουν μια κατάσταση στιλ Γιουγκοσλαβίας στην οποία θα βρίσκονται υπό πίεση για να επέμβουν στρατιωτικά. Μια μεταβατική φάση μπορεί να απαιτήσει μια σιωπηρή συμφωνία μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν. Το Ιράν και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ένα ρεκόρ σε παρασκηνιακές συμφωνίες . Η κυβέρνηση Μπους και οι αγιατολάχ έκαναν το ίδιο για το Ιράκ.

Το γεγονός ότι οι συριακές αεράμυνας κατάφεραν να καταρρίψουν ένα τουρκικό αεροσκάφος χωρίς να υποστεί μια στρατιωτική αντίδραση σημαίνει ότι ο Al Assad είναι ακόμη ισχυρός.

Η συμφωνία  αν και όταν έρθει, μπορεί να περιλαμβάνει την Τουρκία και το Ιράν. Η Τουρκία θέλει να αντικαταστήσει το σύνολο της δομής του καθεστώτος . Το Ιράν θέλει το αντίθετο. Γι 'αυτό και η Άγκυρα και η Τεχεράνη θα πρέπει να συμβιβαστούν , με τον εντοπισμό υψηλόβαθμων  Σύριων, πιθανότατα από τον στρατό, ο οποίος θα προστατεύει τα συμφέροντα της κάθε χώρας και στον οποίο το νέο καθεστώς μπορεί να βασιστεί. Εάν η Τουρκία και το Ιράν μπορούν να φτάσουν σε κάποια συμφωνία, τότε μπορεί να ευλογηθεί τόσο από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία. Η κυβέρνηση Ομπάμα μπορεί να διαδραματίσει ρόλο στη διαδικασία αυτή, αλλά γι να το πράξει αποτελεσματικά, θα απαιτήσουν περισσότερο διπλωματική ρεαλπολιτίκ από ό, τι έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα σε οποιαδήποτε κρίση.

Διαβάστε περισσότερα »

Η Αποστασία της οικογένειας Tlass  την περασμένη εβδομάδα σηματοδότησε μια δυνητική καμπή για τον Al Assad και το καθεστώς της Συρίας.

Η οικογένεια Tlass αποτέλεσε τον κύριο πυλώνα στήριξης των σουνιτών. Ο πατριάρχης της οικογένειας, πρώην υπουργός Αμυνας Μουσταφά Tlass, είχε μια στρατηγική, αδελφικού δεσμού με τον  Σύριο Πρόεδρο Χαφέζ Αλ Άσαντ. Οι δύο στρατιωτικοί άνδρες υπηρέτησαν ως μέλη του κυβερνώντος κόμματος Μπάαθ στο Κάιρο 1958 - 1961, όταν στη Συρία και την Αίγυπτο υπήρχε το όραμα των Ηνωμένης  Αραβικής Δημοκρατίας. Η αποτυχία του σχεδίου αυτού τους έφερε …πίσω στο σπίτι, όπου όλοι μαζί βοήθησαν να έρθει  το κόμμα Μπάαθ στην εξουσία το 1963  με μια βίαιη περίοδο των πραξικοπημάτων, εκκαθαρίσεων  μεχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960 . Με τον Tlass να στέκεται αθόρυβα στο πλευρό του,ο  Χαφέζ τοποθετηθεί με  ένα αναίμακτο πραξικόπημα τον Tlass ως υπουργός άμυνας του το 1970. Από τότε, Tlass υπήρξε το σύμβολο της παλιάς φρουράς καθεστώς της Συρίας. Χωρίς την υποστήριξη του  Tlass », είναι αμφίβολο αν Μπασάρ αλ Άσαντ, ως αρχάριος, θα ήταν σε θέση να εδραιώσει την θέσε του στο καθεστώς το 2000, όταν ο πατέρας του απεβίωσε. Μέσω των  στρατιωτικών της οικογένειας Tlass και τις συνδέσεις των επιχειρήσεων, οι Σουνίτες-Αλαουιτες  είναι για δεκαετίες στα υψηλότερα κλιμάκια του καθεστώτος.Διαβάστε περισσότερα »

 Ο μοναδικός κανόνας που ίσχυε στον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ) ήταν η... κατάργηση κάθε κανόνα. Για μια περίοδο επτά ετών, από το 2002 ως το 2009, ο οργανισμός χρησιμοποιήθηκε μόνο για κομματικούς και ψηφοθηρικούς σκοπούς, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στη χρεοκοπία. Θα πείτε, εδώ ολόκληρη χώρα οδηγήθηκε στη χρεοκοπία, ο ΕΛΓΑ θα γλίτωνε; Να σκεφτείτε ότι ο εκάστοτε διοικητής ή πρόεδρος του ΕΛΓΑ, σε όλη αυτή την επταετία, δεν ήταν άλλος από το κόμμα που βρισκόταν στην εξουσία. Και το κόμμα εμφανιζόταν με ξένα κόλλυβα να παρέχει απλόχερα αποζημιώσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ προς δόξαν του πελατειακού κράτους.Το 2009 ο ΕΛΓΑ κατέληξε να είναι ένας υπερχρεωμένος οργανισμός. Τα χρέη του μαζί με το κόστος εξυπηρέτησης (τόκοι, προμήθειες κ.ά.) ανέρχονταν στα 4,2 δισ. ευρώ και η ετήσια δόση ξεπερνούσε κατά μέσον όρο τα 400 εκατ. ευρώ. Με δεδομένο ότι τα έσοδά του δεν ξεπερνούσαν κατά μέσον όρο τα 90 εκατ. ευρώ, η κατάσταση ήταν εντελώς ανεξέλεγκτη. Ολα αυτά ως το 2009...

Μετά άλλαξαν άρδην τα πράγματα και ξαφνικά, εκεί που ο ΕΛΓΑ ήταν εξοφλημένος οικονομικά, έγινε σε λίγα χρόνια πλεονασματικός. Ο πρόεδρος του ΕΛΓΑ κ. Θ. Σαρρής, με μεταπτυχιακό στη Δημόσια Οικονομία, με εμπειρία (ως φορολογικός σύμβουλος) στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στην Ευρωπαϊκή Ενωση, και ως διευθύνων σύμβουλος του ΟΠΑΠ, επεχείρησε να περισώσει τον σημαντικότερο ασφαλιστικό οργανισμό των αγροτών και, το κυριότερο, οι αγρότες να εισπράττουν αμέσως τις πραγματικές αποζημιώσεις. Η λύση που δόθηκε στο πρόβλημα ήταν απλή και βασιζόταν κυρίως σε δύο παράγοντες: έξω τα κόμματα από τον ΕΛΓΑ και τέρμα τα ρουσφέτια.

Ετσι το Δημόσιο ανέλαβε το σύνολο των χρεών του οργανισμού, τα οποία άλλωστε οφείλονταν σε δικές του πράξεις και παραλείψεις και ήσαν εγγυημένα από αυτό. Ο ΕΛΓΑ για αντιστάθμισμα ανέλαβε τη δέσμευση να μη δημιουργεί νέα χρέη και να δημιουργήσει ένα νέο οργανωτικό πλαίσιο, σύμφωνα με το οποίο θα γινόταν προσαρμογή των μισθών, μείωση των προσλήψεων σε τακτικό και έκτακτο προσωπικό και μείωση των λειτουργικών δαπανών. Επιπλέον, η ηγεσία του ΕΛΓΑ κατήργησε τις κατ' εξαίρεση αποζημιώσεις, απαγόρευσε τον δανεισμό του ΕΛΓΑ με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, άλλαξε τον τρόπο υπολογισμού και είσπραξης της εισφοράς υπέρ ΕΛΓΑ. Δηλαδή, από τις αρχές του 2011 καταργήθηκε η παρακράτηση (35) επί των τιμολογίων αγοράς αγροτικών προϊόντων. Αποτέλεσμα; Η εισφορά υπέρ ΕΛΓΑ υπολογίζεται με βάση την αξία της αναμενόμενης παραγωγής και καταβάλλεται απευθείας στον ΕΛΓΑ.

Καρδιά του νέου συστήματος είναι πλέον η δήλωση καλλιέργειας/εκτροφής η οποία υποβάλλεται έτσι και αλλιώς από τους αγρότες για την καταβολή σε αυτούς των κοινοτικών επιδοτήσεων και ενισχύσεων. Με βάση τη δήλωση αυτή υπολογίζεται ακριβώς η αξία της αναμενόμενης παραγωγής ανά στρέμμα και καλλιέργεια. Επ' αυτής της αξίας υπολογίζεται το ύψος της εισφοράς. Η καταβολή της εισφοράς γίνεται απευθείας στον ΕΛΓΑ, είτε τοις μετρητοίς είτε με εξουσιοδότηση να εισπραχθεί το ποσό από τον λογαριασμό του ασφαλισμένου κατά τον χρόνο που του καταβάλλονται οι επιδοτήσεις ή οι ενισχύσεις: «Με τον τρόπο αυτόν διασφαλίζεται ότι τα ποσά που καταβάλλουν οι αγρότες για την αποζημίωσή τους σε περίπτωση ζημιάς από φυσικές ή άλλες καταστροφές, καταλήγουν στο σύνολό τους στον ΕΛΓΑ» σημειώνει ο κ. Σαρρής.

Παράλληλα τέθηκε πλαφόν στο ύψος της αποζημίωσης το οποίο σχετίζεται με την αξία της παραγωγής επί της οποίας υπολογίζεται η εισφορά (ασφαλιζόμενη αξία). Με τον τρόπο αυτόν η αποζημίωση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υπερβαίνει το 80% της ασφαλιζόμενης αξίας: «Πρόκειται στην ουσία για κανόνα που αποσκοπεί στην εξασφάλιση της οικονομικής ισορροπίας του οργανισμού και στην αποφυγή ανεξέλεγκτων καταστάσεων στο μέλλον» εξήγησε ο κ. Σαρρής.

Οταν τέθηκαν σε λειτουργία όλες αυτές οι αποφάσεις, το μόνιμο προσωπικό μειώθηκε κατά 77 άτομα (από 564 σε 487), ο αριθμός των συμβασιούχων μειώθηκε δραματικά (από 558 άτομα το 2009 σε 27 το 2012). Επιπλέον, η μισθολογική δαπάνη μειώθηκε κατά 54% και οι λειτουργικές δαπάνες μειώθηκαν κατά 70%!

Τα αποτελέσματα των αλλαγών αυτών είναι εντυπωσιακά και αποδεικνύουν ότι όταν μια δημόσια υπηρεσία θελήσει να λειτουργήσει κανονικά, εκεί που ήταν υπερχρεωμένη μπορεί να παρουσιάσει κέρδος. Ετσι:

• Τα ταμειακά διαθέσιμα στο τέλος του 2011 διαμορφώθηκαν στα 121 εκατ. ευρώ, από 20 εκατ. ευρώ το 2010. Σήμερα ανέρχονται σε 67,2 εκατ. ευρώ. Στο τέλος του έτους αναμένεται ότι θα διαμορφωθούν κοντά στα 140 εκατ. ευρώ.

• Το ισοζύγιο εσόδων - εξόδων στο τέλος Ιουνίου παρουσιάζει πλεόνασμα 70,7 εκατ. ευρώ. Οι υποχρεώσεις για καταβολή αποζημιώσεων μαζί με τις λοιπές λειτουργικές δαπάνες ως το τέλος Σεπτεμβρίου, εκτιμάται ότι θα ανέλθουν σε 33 εκατ. ευρώ και τα ταμειακά διαθέσιμα τον προσεχή Οκτώβριο εκτιμάται ότι θα διαμορφωθούν σε 34 εκατ. ευρώ.

Το βασικό όφελος των αγροτών είναι ότι με το νέο θεσμικό πλαίσιο εξασφαλίζεται πλήρως η βιωσιμότητα του συστήματος προστασίας και ασφάλισης της αγροτικής δραστηριότητας στη χώρα. Ακόμη περισσότερο, το όφελός τους είναι ότι, στη δύσκολη οικονομική συγκυρία, ο ΕΛΓΑ έχει τη ρευστότητα και την ικανότητα να αποζημιώνει εγκαίρως και (κυρίως) δίκαια τους ασφαλισμένους του.

Με τα χρήματα που έχουν εξοικονομηθεί δίδεται η δυνατότητα στον ΕΛΓΑ να βελτιώσει την ποιότητα των εκτιμήσεων με τη χρήση νέων τεχνολογιών, όπως η τηλεπισκόπηση, η χρήση τεχνολογιών εντοπισμού, ταυτοποίησης και επιμέτρησης αγροτεμαχίων, να επεκτείνει τις καλύψεις και σε νέα ζημιογόνα αίτια, καθώς και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε να μπορεί να προστατέψει τους αγρότες από τους κινδύνους της αγοράς.
Ψηφοθηρικές τακτικές

Οργιο σπατάλης και ρουσφετιού
Από το 2002 ως το 2009 ο ΕΛΓΑ υποχρεώθηκε από τις κυβερνήσεις να καταβάλει κατ' εξαίρεση αποζημιώσεις και κρατικές ενισχύσεις που ξεπέρασαν τα 4 δισ. ευρώ, ενώ οι κανονικές αποζημιώσεις που προβλέπονταν από τον κανονισμό του δεν ξεπέρασαν τα 150 εκατ. ευρώ ετησίως κατά μέσον όρο.

Σημειώνεται ότι τόσο οι κατ' εξαίρεση αποζημιώσεις όσο και οι κρατικές ενισχύσεις, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, συνιστούσαν σπατάλες που πραγματοποιούνταν για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Οι αποφάσεις αυτές λαμβάνονταν με τη σύμφωνη γνώμη των υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Οικονομικών και έπρεπε να βαρύνουν άμεσα τον προϋπολογισμό του κράτους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το λεγόμενο «πακέτο Χατζηγάκη» με το οποίο δόθηκαν αποζημιώσεις ύψους 500 εκατ. ευρώ στους αγρότες. Η ΕΕ έκρινε ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτού του ποσού συνιστά όχι αποζημίωση, αλλά κρατική ενίσχυση μη συμβατή προς το κοινοτικό δίκαιο περί ανταγωνισμού και ζητεί τώρα από τον ΕΛΓΑ την ανάκτηση ενός ποσού ύψους 425 εκατ. ευρώ.

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=466000

Καταλάβαμε.

ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...

                Στην πλήρη διάψευση σημερινών δημοσιευμάτων που αφορούν στο πρόσωπο του προχώρησε ο Γιώργος Παπανδρέου, με αφορμή τα όσα γράφονται το τελευταίο χρονικό διάστημα σχετικά με το πολιτικό του μέλλον....
                 Η ανακοίνωση του πολιτικού του γραφείου αναφέρει τα εξής : '' Ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα και την αλήθεια έχουν πληροφορίες που δημοσιεύονται  σήμερα σε ΜΜΕ και αφορούν στον Γιώργο Α. Παπανδρέου. Όπως ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα και την αλήθεια έχουν διάφορα δημοσιεύματα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας την τελευταία περίοδο και εκφράζουν την αγωνία των συντακτών και των εμπνευστών τους, σχετικά  με το προσωπικό και το πολιτικό μέλλον του Γιώργου Α.Παπανδρέου.

Μηδενική ανοχή στο έγκλημα

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Δεν φτάνει η φτώχεια, η ανεργία, το γυαλιστερό κι ανοξείδωτο Τευτονικό Μνημόνιο. Δεν φτάνει η αγωνία για το μέλλον. Οι απλοί άνθρωποι έχουν κι άλλο βραχνά. Όσο πιο λαϊκή η γειτονιά τους, όσο πιο μακριά από το «χρυσό τρίγωνο» Συντάγματος, Πλατείας Κολωνακίου, Αμπελοκήπων ή από τα βόρεια προάστια ή την Γλυφάδα και τα λοιπά καλά φυλασσόμενα «κάστρα» των αστών, αληθινών ή δήθεν, τόσο πιο μαύρη η καθημερινή μοίρα τους. Έχουν και τους κοινωνικούς λύκους από πάνω.
Η εισβολή ενόπλων συμμοριών σε βίλες και πολυτελείς μεζονέτες, αποτελεί εξαιρετικό «μηντιακό» γεγονός. Στήνονται λινκ και φρικιούν οι ρεπόρτερ με το μαρκούτσι για το φοβερό γεγονός, πχ στην Κηφισιά. Την ίδια ώρα βέβαια, ποικίλης προελεύσεως κατσαπλιάδες, κάνουν το ίδιο αλλά χωρίς ίχνος γκλαμουριάς σε συνοικίες και χωριά. Εκεί που ζει η πλέμπα, οι άνεργοι, οι αγρότες, οι εργάτες, οι μικροϋπάλληλοι και επαγγελματίες. Τα πλάνα δεν θα δείχνουν πρασιές, πισίνες, αυτόματες γκαραζόπορτες και το παραβιασμένο παράθυρο του play room. Οι χαμοκέλες, τα υπόγεια, τα μικρά διαμερίσματα των πολυκατοικιών της αντιπαροχής και τα αυθαίρετα των συνοικιών που σκαρφαλώνουν στα βουνά του λεκανοπεδίου ή τα χωριατόσπιτα, δεν γράφουν ωραία στην κάμερα. Γιαγιάδες και παππούδες ληστεύονται, βασανίζονται δεμένοι μέχρι θανάτου με καλώδια, για να ομολογήσουν που βρίσκονται τα λεφτά που δεν έχουν. Ο κατσαπλιάς φονιάς δεν ξέρει ότι πριν από αυτόν πέρασε ο Παπακωνσταντίνου, ο ποδηλάτης από τη Μινεσότα και η Τρόϊκα.
Άνθρωποι που έζησαν μια ζωή στενεμένη από την ανέχεια αλλά αξιοπρεπείς, έχουν το πιο τραγικό και αναξιοπρεπές τέλος από τα χέρια λαθρομεταναστών αλητών ή «κοινοτικών» βαλκάνιων, που κάνουν εγκληματικό τουρισμό. Έρχονται πχ από τη Ρουμανία για μερικές εβδομάδες και μετά φορτώνουν τα πλιάτσικα και γυρίζουν στην πατρίδα τους. Πως λέμε εποχιακή εργασία; Εποχιακή ληστεία, διάρρηξη κλπ. Ο Τσάρος, ξέρετε, έλεγε αστειευόμενος «οι Ρουμάνοι δεν είναι εθνικότητα, είναι επάγγελμα». Άδικη γενίκευση, για μια χώρα, ένα λαό, που κάποτε είχε αξιόλογη αστική τάξη και πνευματική ζωή, όμως σήμερα κάνει εξαγωγή δεινών διαρρηκτών και ληστών. Μερικούς, τους πιο αδίστακτους, τους ηρωοποίησαν τα ημέτερα βοθροκάναλα. Ορδές ρουμανόγυφτων περιφέρονται, όπως και κάθε καρυδιάς καρύδι από την Βουλγαρία, την πρώην ΕΣΣΔ, την Ασία και την Αφρική. Λαθρεμπόριο, μαστροπεία, επαιτεία, κλοπές, διαρρήξεις, φόνοι, ναρκεμπόριο. Πλήρης η γκάμα του Ποινικού Κώδικα και πολυεθνική η σύνθεση των δραστών.
Όπως και ημέτεροι ελληνότατοι, γύφτοι ή «μπαλαμοί», ξηλώνουν σχάρες υπονόμων, καλώδια και άλλο υλικό του ΟΣΕ, για να πουλήσουν το μέταλλο. Μαύροι λαθρέμποροι, πουλάνε λιανική για την Καμόρα μέσα στα Πανεπιστήμια, μπροστά σε νόμιμα μαγαζιά στην Ερμού κι αλλού. Όλη η χώρα γίνεται σιγά – σιγά ένα παζάρι για λαθραία, πόρνες, πρέζα. Βαριά οπλισμένες συμμορίες κάνουν ντου σε σπίτια και μαγαζιά. Πλέον δεν ληστεύονται τράπεζες, που έχουν διπλές ελεγχόμενες πόρτες αλλά κομμωτήρια, ταβέρνες, ψιλικατζίδικα, επαγγελματίες με τις γλίσχρες εισπράξεις τους, που συχνά αφήνουν ορφανά τα παιδιά τους.
Όλοι δικαιούνται προστασίας. Το ίδιο απεχθές το έγκλημα, είτε λαμβάνει χώρα στην Εκάλη, είτε στο Περιστέρι. Η ασφάλεια δεν είναι «δεξιό» ή «αριστερό» πράγμα. Είναι κοινωνικό αγαθό. Είναι το πρώτιστο δικαίωμα των πολιτών, το θεμέλιο, η προϋπόθεση όλων των άλλων δικαιωμάτων τους, είτε ψηφίζουν ΝΔ, είτε ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΚΚΕ, Χρυσή Αυγή ή ότι άλλο. Ίσα πρέπει να παρέχεται σε όλους.
Αν δεν υπάρχει ασφάλεια, δεν μπορείς να έχεις ανάπτυξη, τουρισμό, υγεία, παιδεία. Τίποτα.
Ακούραστα λοιπόν θα το γράφουμε εδώ στη «Δημοκρατία». Η κυβέρνηση πρέπει τάχιστα να κερδίσει την μάχη στους δρόμους των πόλεων μας, στα χωριά και στις γειτονιές. Άλλωστε ήταν και προγραμματική δέσμευση του Πρωθυπουργού. Όποιος απαλλάξει τους πολίτες από αυτό το βραχνά, θα προσφέρει ανυπολόγιστη εθνική υπηρεσία. Κυρίως στους πολλούς και αδύναμους. Αυτούς που δεν μπορούν να έχουν ιδιωτικούς φρουρούς, κάμερες, τρίμετρες μάντρες, ακριβά συστήματα ασφαλείας. Αυτούς που δεν ζουν σε κυριλέ γειτονιές υψηλής φύλαξης.
Βασική προϋπόθεση είναι η κοινή λογική. Δεν χρειάζεται καμιά φοβερή επανάσταση, απλά αυστηρή εφαρμογή των νόμων και πρακτικές πολιτικές.  Πρέπει να σαρωθεί όλη η χώρα. Να γίνεται αυστηρός έλεγχος σε μπλόκα, σε δρόμους, πλατείες, στα σύνορα. Αστυνομικές περιπολίες παντού. Η δουλειά της Αστυνομίας είναι κυρίως στους δρόμους, να φυλάνε τους πολίτες και την περιουσία τους, όχι να ξεροσταλιάζουν περιμένοντας επιχειρηματίες, πολιτικούς και δημοσιογράφους να τελειώσουν τα νταραβέρια και τις γκομενοδουλειές τους ή να ακολουθούν τις κυρίες τους στα ψώνια. Για ποιο λόγο πρέπει κάθε βουλευτής και κυβερνητικό στέλεχος να φυλάσσεται; Όλοι στόχοι είναι; Να αφαιρεθούν οι αστυνομικοί που είναι αποσπασμένοι σε επιχειρηματίες και μεγαλοδημοσιογράφους. Όλοι. Να περιοριστούν δραστικά οι φρουρές των πολιτικών. Αν μάθετε ποιοι φυλάσσονται εξόδοις της Πολιτείας, θα βαράτε το κεφάλι σας στον τοίχο. Κοινοί εκβιαστές του διαδικτύου και των λοιπών ΜΜΕ, κάνουν εχθρούς με την βρώμικη και κερδοφόρα δράση τους και μετά, όταν απειληθούν από θύματα τους ή από τους συνεργούς τους, όταν δεν τα βρουν στη μοιρασιά, το κράτος τους παρέχει και φύλαξη! Έχουν χρήμα, ας πληρώνουν μόνοι τους την ασφάλεια τους. Μπορούν. Να απελευθερωθούν χιλιάδες αστυνομικοί, που θα στελεχώσουν τις μάχιμες υπηρεσίες και τα Τμήματα στις συνοικίες και την επαρχία. Να βγουν στην πρώτη γραμμή, στους δρόμους και στις γειτονιές. Οι φτωχοί και αδύναμοι, που δεν πείραξαν ποτέ κανέναν, δικαιούνται προστασίας πολύ περισσότερο από τις καλοπληρωμένες «φιλιππινέζες» της διαπλοκής και των ΜΜΕ ή τους ίδιους τους «φεουδάρχες» της μεταπολιτευτικής παράγκας. Ας κόψουν την κόκα, ας πουλήσουν το κότερο, ας μην πηγαίνουν κάθε Σαββατοκύριακο στην Μύκονο και θα τους περισσέψουν για ιδιωτική φρουρά. Θα ‘χουν και ρέστα, εκτός από καλύτερη υγεία…
(Δημοσιεύεται στην “Δημοκρατία”)

Οι  εκλογές επιβεβαίωσαν το τέλος της “Νέας Δημοκρατίας”

Ανοίγουμε την συζήτηση για τη νέα Κεντροδεξιά
 
Στις εκλογές της 6^ης Μαΐου:
Η Ν.Δ. έλαβε περίπου  τις μισές ψήφους από όσες είχε λάβει στις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 (1.200.000 ψήφους έναντι 2.300.000). Το ΠΑΣΟΚ, από τις  3.000.000 ψήφους του 2009 συγκέντρωνε μόλις 756.000. Ο ΣΥΡΙΖΑ πολλαπλασίαζε 3,5 φορές τη δύναμη των 316 χιλιάδων ψήφων που είχε λάβει το 2009 και αναδείχθηκε δεύτερο κόμμα με διαφορά περίπου 130 χιλιάδων ψήφων από τη Ν.Δ.  Τρία νέα κόμματα μπήκαν στη Βουλή με υψηλά ποσοστά (Ανεξάρτητου Έλληνες, Χρυσή Αυγή, ΔΗΜ.ΑΡ.). Σε σχέση με τις εκλογές του 2009, έξι στους δέκα ψηφοφόρους ψήφισαν διαφορετικό κόμμα, ενώ το 19% του εκλογικού σώματος δεν αντιπροσωπεύθηκε στην Βουλή , επειδή τα κόμματα που ψήφισε δεν υπερέβησαν το όριο του 3%. Το εκλογικό σώμα συρρικνώθηκε  κατά 530 χιλιάδες σε σχέση με το 2009, παρότι τότε είχε σημειωθεί η μεγαλύτερη αποχή που είχαμε γνωρίσει στην Ελλάδα.
Στις εκλογές της 17^ης Ιουνίου:
 Η Ν.Δ. αύξησε τη δύναμή της κατά 634 χιλιάδες ψήφους και ο ΣΥΡΙΖΑ κατά 594 χιλιάδες. Η διαφορά των 170 χιλιάδων ψήφων που χωρίζει τα δύο κόμματα είναι μόνο το  2,8% των εγκύρων ψήφων, ενώ ο αθροιστικός δείκτης του λεγόμενου δικομματισμού από 35,6% τον Μάιο ανέβηκε κατά 21 μονάδες στο 56,6% (Ν.Δ.: 29,7%, ΣΥΡΙΖΑ: 26,9%). Οι τέσσερις στους δέκα ψηφοφόρους υπολογίζεται ότι ψήφισαν και πάλι διαφορετικό κόμμα, με την αποχή να αυξάνεται εκ νέου κατά περίπου 170 χιλιάδες. Τα υπόλοιπα κόμματα, πλην του ΚΚΕ, έδειξαν αξιοσημείωτη αντοχή και μπήκαν πάλι στην Βουλή, αφού πρακτικά, πέρα από την κατά 4 μονάδες μείωση του ΚΚΕ, την κατά 3 μονάδες μείωση των Ανεξάρτητων Ελλήνων, αλλά και την κατά σχεδόν 1 μονάδα μείωση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ αύξησαν τις ψήφους τους κυρίως από τις «εκτός Βουλής» δυνάμεις του Μαΐου, οι οποίες περιορίστηκαν από το 19% στο 6%.

Ποιά μορφή θα πάρει το νέο;
Τα ενδιαφέροντα αυτά στοιχεία από άρθρο του αναλυτή κ. Π. Σταθόπουλου στον “Τύπο της Κυριακής” σε ένα βασικό συμπέρασμα μας οδηγούν: Οι διπλές εκλογές του 2012, που θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν και ως “οι εκλογές του Μνημονίου”  σφράγισαν το τέλος του προηγούμενου πολιτικού συστήματος και χάραξαν την αυγή ενός νέου. Είναι όμως ακόμα νωρίς για να πούμε ποια ακριβώς μορφή θα πάρει το νέο πολιτικό σκηνικό, στη Νέα Μεταπολίτευση που άρχισε. Νέα κόμματα θα συγκροτηθούν, παλιά θα διαλυθούν και άλλα θα επανασυσταθούν μέχρι να πάρει την τελική μορφή του το νέο κομματικό σύστημα.
Θα αποτελέσει άραγε το δίπολο Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ τον άξονα ενός νέου δικομματικού σκηνικού; Θα διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ; Μπορεί να υπάρξει μόνη της η ΔΗΜΑΡ; θα δημιουργηθεί μια νέα ‘Ένωση Κέντρου” από δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ; Ποιές θα είναι οι αντοχές των ΑΝΕΛ; Το ΚΚΕ θα ανανεωθεί, επιτέλους; Ο Καρατζαφέρης τι θα κάνει; Η Χρυσή Αυγή θα ανέβει κι άλλο; Αυτά και άλλα ερωτήματα θα μας απασχολήσουν τις ημέρες που έρχονται.
Για την ηγεμονία της Κεντροδεξιάς
Προς το παρόν για ένα είμαστε σίγουροι: έφτασε η ώρα για να εκδοθεί το πιστοποιητικό του επίσημου θανάτου της ΝΔ. Κανείς δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Η ΝΔ έχει πεθάνει για την μεγάλη δεξαμενή των κεντροδεξιών ψηφοφόρων και μόνο ο διλημματικός χαρακτήρας των τελευταίων εκλογών και ο ίδιος ο Σαμαράς έσωσαν την παρτίδα. Νέες δυνάμεις, φρέσκιες, δυναμικές, σκληρές, εμφανίστηκαν και θα εμφανιστούν και θα πλαγιοκοπούν συνεχώς το ζωτικό της χώρο απειλώντας να τον καταλάβουν εξ΄ ολοκλήρου.
Εδώ δεν χωράνε μισόλογα, ούτε “στρογγυλεμένες” πολιτικές. Έχουμε γράψει δεκάδες φορές ότι το μεγάλο στοίχημα του Σαμαρά δεν είναι μόνο η έξοδος από το Μνημόνιο. Είναι κυρίως ο κοινωνικός μετασχηματισμός και ένα νέο παραγωγικό μοντέλο μαζί με ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο δεκαετιών, στη θέση του κοινωνικού συμβολαίου που επικράτησε με το ΠΑΣΟΚ μετά το 1974. Προϋπόθεση αυτού, είναι η βαθιά, δομική, τολμηρή αλλαγή της Νέας Δημοκρατίας. Η Κεντροδεξιά πρέπει να αλλάξει, να αποκτήσει νέα και ξεκάθαρη ιδεολογική ταυτότητα για να ηγηθεί στη νέα εποχή.
Μια τέτοια ηγεμονία, προϋποθέτει μια κεντροδεξιά που έχει «καθαρίσει» τον πολιτικό της λόγο από τα ήξεις – αφήξεις μιας ερζάτς σοσιαλδημοκρατίας.
Μια κεντροδεξιά που θα ταχθεί καθαρά υπέρ των δομικών μεταρρυθμίσεων στον Δημόσιο Τομέα και υπέρ μιας φιλελεύθερης αναμόρφωσης του ιδιωτικού Τομέα με νέο φορολογικό κώδικα, με τραπεζική αναδιάρθρωση, με απλές και ευέλικτες σχέσεις εργασίας, με πάταξη της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας.
Μια κεντροδεξιά που θα απενοχοποιήσει το «κέρδος», που θα θέσει το «επιχειρείν» σε νέες, στέρεες και δίκαιες βάσεις, που θα τολμήσει ρήξεις και τομές σε κρίσιμα θέματα όπως αυτά της λαθρομετανάστευσης και της ανακήρυξης ΑΟΖ.
Μια Κεντροδεξιά που θα συγκρουστεί με τα συμφέροντα των συνδικαλιστικών «κάστρων», των βαρόνων των ΜΜΕ, των συντεχνιών. Που θα συγκρουστεί κατά μέτωπο με όλους αυτούς που έχουν «βολευτεί» στην υπάρχουσα σάπια κατάσταση, με ιδεολογικό πλεονέκτημα τις αρχές και τις αξίες που έχουν προχωρήσει μπροστά όλες τις κοινωνίες του αναπτυγμένου κόσμου.
Με το μέρος των “αθώων του αίματος”
Η νέα και μεγάλη κεντροδεξιά θα πρέπει ξεκάθαρα, χωρίς μισόλογα και υπεκφυγές να δώσει το στίγμα της. Με τρόπο απλό και κατανοητό από όλους τους πολίτες, να επιλέξει τις κοινωνικές συμμαχίες που θα δημιουργήσει  και θα στηρίξει για να βγει η χώρα από το χάος. Δεδομένου ότι το Σύστημα ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που δημιούργησε και εξέθρεψε όλον αυτόν τον εσμό των «ενόχων» που μαζί τα «φάγανε» και καταστρέψανε τη χώρα και την κοινωνία και δεδομένου επίσης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει από καιρό επιλέξει πλευρά, έχει αναγορευθεί σε υπερασπιστή και συνένοχο του παραπάνω «εσμού», είναι φανερό ότι η νέα κεντροδεξιά ευρωπαϊκή παράταξη, ο νέος κεντροδεξιός Πατριωτικός Συναγερμός, έχει υποχρέωση να πάρει το μέρος των «αθώων» του αίματος. Να σταθεί πλάι σε αυτούς που μπορούν και θέλουν να βγάλουν το κάρο από τη λάσπη. Να σαλπίσει προσκλητήριο μεταρρυθμιστικών και ανανεωτικών δυνάμεων. Να διαρρήξει τους δεσμούς της με το αμαρτωλό παρελθόν της και να οδηγήσει σταθερά τη χώρα στις απαραίτητες βαθιές δομικές αλλαγές, χωρίς τις οποίες είναι αδύνατον αυτή να ορθοποδήσει είτε με ευρώ είτε με δραχμή, είτε με μνημόνιο είτε χωρίς μνημόνιο, είτε μέσα στην Ευρώπη είτε εκτός.
Έχουμε ξαναγράψει ότι η καθεστωτική πολιτική της ντόπιας και ξένης διαπλοκής αντιπαλεύεται μόνο με ένα πλατύ κοινωνικό μέτωπο στην βάση του εθνικού προσδιορισμού, της διατήρησης της εθνικής ταυτότητας και με κοινωνική πολιτική που θα αγκαλιάσει τους δοκιμαζόμενους πολίτες όλων των κατηγοριών, αλλά πρωτίστως την μεσαία τάξη.
Αυτή η Κεντροδεξιά δεν μπορεί παρά να είναι ταυτόχρονα βαθιά πατριωτική και λαϊκή επειδή εκτός των άλλων οφείλει να συσπειρώσει τις μεγάλες μάζες της λαϊκής δεξιάς που χάθηκαν το 2009 με τις μεσαιοχωρίτικες αντιλήψεις και τώρα με την συγκυβέρνηση και το μνημόνιο.
Ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει λοιπόν να εξαγγείλει την υπέρβαση της ΝΔ με ένα πλατύ κεντροδεξιό πατριωτικό και κοινωνικό μέτωπο, με ένα νέο Πατριωτικό Συναγερμό, στόχος του οποίου θα είναι η παραμονή στο Ευρώ, η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου προς όφελος του λαού, η Ανάπτυξη και όλα τα άλλα πατριωτικά και εθνικά  στοιχεία του προγράμματος του (ΑΟΖ κλπ) που μπορούν να εξελιχθούν σε ένα Εθνικό Πρόγραμμα για την Έξοδο από την Κρίση και την Αναγέννηση της χώρας
Κοιτάζοντας στο μέλλον και έχοντας μοναδικό μέλημα την σωτηρία του τόπου, θα πρέπει να προσφέρει γρήγορα στον λαό μια καινούρια, λαμπρή και ιδεολογικά κυρίαρχη Κεντροδεξιά. Μια φιλελεύθερη ελληνική παράταξη που θα αλλάξει για πάντα την ατζέντα της κοινωνίας και θα την τραβήξει μια κι έξω από το βάλτο της αριστερόστροφης στασιμότητας και του κρατικοδίαιτου αυτισμού που τόσα δεινά έχουν επισωρεύσει στη χώρα.
 FactorX – Akenaton

Εύχομαι να λειτουργήσει η Δημοκρατία και με αμεσότητα να παραδώσω στον αιρετό Υπουργό Άμυνας", δήλωσε ο υπηρεσιακός υπουργός Εθνικής Άμυνας Φραγκούλης Φράγκος από τα Μαράσια του νομού Έβρου.

Ο κ. Φράγκος, πρώην αρχηγός του ΓΕΣ, θέλησε να στείλει ένα μήνυμα προς φίλους και συμμάχους. "Μην αμφιβάλλετε για τις δυνατότητες του Ελληνικού Στρατού. Το επαναλαμβάνω και πάλι. Ναι μεν δύναμη αποτροπής, αλλά ισχυρή, σιωπηλή στρατιωτική δύναμη που εάν απαιτηθεί θα κάνει εκκωφαντικό θόρυβο", επισήμανε ο υπηρεσιακός υπουργός Εθνικής Άμυνας.

Κάνει καλή δουλειά ο Φ.Φράγκος και πάνω απ'όλα ξέρει τι λέει και τι θέλει και αποδεικνύεται πολύ σοβαρός.
Εμείς θα μεταφέρουμε με ακρίβεια την φράση ενός πιλότου ελικοπτέρων του Π.Ν. η οποία μας ειπώθηκε μετά την πρόσφατη άσκηση "Θάλασσιος Γρύπας 1/12": "Πώς θα γίνει να μείνει υπουργός και μετά τις εκλογές ο Φράγκος; Πρώτη φορά νιώσαμε ότι κάποιος φρόντιζε πραγματικά για τις ανάγκες μας και ήξερε τι να κάνει"...

Τ'ακούει η Συγγρού και η Κουμουνδούρου;

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Η Ρένα κι ο αραμπατζής

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη, εγγονού καραγωγέως.
Αδέρφια, η Ρένα Πασσιονάρια Δούρου, μ’ ένα ποτηράκι νερό παριστάνει την επιζήσασα του Ολοκαυτώματος. Που να ΄χε διασχίσει τον Γιανγκ Τσε κολυμπώντας…
Θαυμάζει βέβαια σε δηλώσεις της τον Ερντογάν. Το γεγονός πως ποτέ δεν υπήρχαν τόσοι πολλοί Κούρδοι αγωνιστές κρατούμενοι στις μεσαιωνικές φυλακές της ισλαμοφασιστικής Τουρκίας, όσοι τώρα επί του Ρετζέπ Ταγίπ του εβραιοφάγου και κουρδοφάγου, που γουστάρει κι ατζέμ πιλάφι με ολίγη Θράκη, Κύπρο και Αιγαίο, είναι μια λεπτομέρεια που ουδόλως ενοχλεί την σημαιοφόρο των Κορυσχάδων και συντρόφισσα του μπαρμπα Θωμά, που έχει γράψει 17 βιβλία κι απειλεί ότι θα γράψει και δέκατο όγδοο. Έτσι, όχι μόνο θα καταγγείλουν μονομερώς το Μνημόνιο και την Συμφωνία της Βάρκιζας αλλά θα καταπολεμήσουν και την αϋπνία των Ελλήνων.
Προεκλογικά σε μια συζήτηση στο Contra Channel ενοχλημένη, από απαξιωτική αναφορά μου στην «ανακυκλωμένη αριστεράντζα», στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τις λαθρολάγνες πολιτικές του είναι ο στρατολόγος της Χρυσής Αυγής κλπ, μου είπε ότι μιλάω «σαν καραγωγέας», ο και αραμπατζής καλούμενος, εκ του τουρκιού «αραμπά» = άμαξα. Η κοπέλα κατάλαβε το δράμα της μάνας μου, που τζάμπα ξόδεψε τόσο χρήμα για γαλλικά, πιάνο και μπαλέτο. Τίποτα δεν έπιασε πάνω μου. Διότι προφανώς μιλάνε τα γονίδια. Καθ’ ότι ο συνονόματος Μαυρομματαίος παππούς μου, άρτι αφιχθείς το 1922 από την Μικρασιατική Εκστρατεία, όπου, φευ, τηρώντας την αρβανίτικη παράδοση, έστειλε με το πολυβόλο του μερικά μεμέτια, τσέτες και τακτικούς, να τρώνε πιλάφι στο πλάϊ του προφήτη, πέραν της γεωργίας είχε και άλογα με άμαξα κι έκανε αγώγια από την Κωπαΐδα.
Εγώ όμως, με την πολυετή «πολεμική» εμπειρία μου ως άνδρας, πιστεύω ότι κατά βάθος η συντρόφισσα ήθελε να μου αφιερώσει το αθάνατο τραγούδι του Μάρκου με την σπουδαία Πόλυ Πάνου, που κάποτε με το αυτοκίνητο μου έκοψα όλη την κυκλοφορία στην Αλεξάνδρας για να περάσει:

Πάμε...

Μετά τα κοινωνικά, πάμε στά γεωπολιτικά.

Τέσσερα τουρκικά μαχητικά F-16 προχώρησαν σε μείζονα πρόκληση πριν από λίγο, εισβάλλοντας στο Πεδίο Βολής Άνδρου, την ώρα που εκτελούσαν πυρά πλοία του Πολεμικού Ναυτικού και εν πάση περιπτώσει ήταν δεσμευμένη ολοκληρη η περιοχή του Πεδίου Βολής για πυρά του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας.

Τα τέσσερα τουρκικά μαχητικά, φυσικά παραβίασαν και τον ΕΕΧ και παρέμειναν επί αρκετή ώρα στην περιοχή, καταδιωκόμενα απο ελληνικά μαχητικά.

Το επεισόδιο κρίθηκε ως "λίαν σοβαρό" και κατ'αυτό τον τρόπο ενεργοποιήθηκε η "κόκκινη γραμμή" Λάρισας-Εσκί Σεχίρ και ζητήθηκε από το τουρκικό ΑΤΑ σε σχετική επικοινωνία των δύο αρχηγών, "Να τραβήξει αμέσως πίσω τα αεροσκάφη του γιατί μπορεί να υπάρξει κάποιο ατύχημα". Oι πληροφορίες μιλάνε για πολύ δύσκολη κατάσταση που έχρηζε ειδικής μεταχείρισης..

Τελικά τα τουρκικά μαχητικά καταδιωκόμενα αποχώρησαν από τον ΕΕΧ.

Είναι η τρίτη κατά σειρά πρόκληση της Τουρκίας μετά την παράνομη άσκηση στο βόρειο Αιγαίο και την κοινή άσκηση με τα Mirage 2000-9 των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στην περιοχή που η Άγκυρα έχει δώσει πειρατικά άδειες για έρευνες υδρογονανθράκων επάνω στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. 

Τμήμα ειδήσεων defencene.gr 

Αν η Ελλάδα καταστραφεί...

Ο φόβος της ελευθερίας

15 χρόνια πριν, οδηγούσα ένα XT550 του 85. Από φανάρι σε φανάρι, δε μου έφευγε τίποτα. Ούτε κατάνα, ούτε ζιζιαρ, ούτε τζιπιζετ, ούτε τίποτα. Ο απόλυτος άρχοντας του δρόμου. Και οδηγούσα και καλά. Πρόσεχα και φορούσα πάντα μπουφάν και κράνος, ακόμα και όταν πήγαινα για μπάνιο στη θάλασσα.
Όλα πήγαιναν καλά και περνούσα καλά, όπως έκανα στα νιάτα μου.
Όλα αυτά, αν δεν ήταν στη μέση το ποτό…

Διότι υπό την ελαφρά επήρεια αλκοόλ, παίζονταν περίεργα παιχνίδια με το θάνατο, που τότε θεωρούσα ότι με κρατούσαν σε φόρμα. Ενα βράδυ όμως ήπια πολύ.
Ενας λάθος χειρισμός σε μια στροφή, με έριξε πάνω σε ένα μαγαζί.
Ένιωθα περίεργα. Ήμουν σε μια κατάσταση ηρεμίας σαν αυτή που έχουμε όταν ξαπλώνουμε μετά από μια μέρα γεμάτη με σωματική κόπωση. Εκείνη την γλυκιά παράδοση πριν κλείσεις τα μάτια.
Το κακό ήταν πως ήξερα ότι δεν έπρεπε να νιώθω έτσι διότι κάτι άλλο (μάλλον κακό) είχε συμβεί. Ένιωθα το πεζοδρόμιο στο μάγουλό μου. Ένιωθα τα γυαλιά στα μάτια μου. Ήξερα ότι δεν έπρεπε να χάσω τις αισθήσεις μου για να μην κάνω κακό στα μάτια μου. Τους φόβους μου ήρθε να επιβεβαιώσει η φωνή ενός άνδρα από πάνω. "Ναι; 166; Ναι. Στείλτε ένα ασθενοφόρο να πάρετε έναν πεθαμένο…"
(!) Δεν πέθανα ηλίθιε! φώναξα. Η μάλλον, ήθελα να φωνάξω. Αλλά δεν έβγαινε φωνή. Δεν ακουγόμουν. Δεν είχα τη δύναμη να βγάλω φωνή. Μόνο σκεφτόμουν…
Και εκείνη η γλυκιά νύστα… Ένιωθα ότι θα ερχόμουν κοντά σε κάτι οικείο… Δεν ένιωθα καθόλου φόβο… Το μοναδικό πράγμα το οποίο με φόβισε ήταν μήπως είχα χτυπήσει στη μέση και έμενα παράλυτος… Μόνο αυτό με τρομοκράτησε για λίγο… Ο ύπνος δε με τρόμαζε καθόλου….
Μετά σκέφτηκα το ότι έχω πολλές δουλειές να τελειώσω, πολλούς ανθρώπους που αγαπάω και με αγαπάνε και αποφάσισα να κάνω υπομονή μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο…
Η επαφή μου με το θάνατο, καθώς και η επαφή μου με ανθρώπους που δεν ήταν τόσο τυχεροί όσο εγώ και έχασαν το χέρι τους από τον ώμο, ή το πόδι τους από το γόνατο, ή είναι από τότε ακόμα σήμερα σε κώμα, άλλαξε εντελώς τη θέαση της ζωής μέσα μου. Μόνο όταν κόντεψα να χάσω όσα θεωρούσα αυτονόητα κατάλαβα την αξία του δώρου που μου χαρίστηκε.
Δεν ξέρω που θα πάω όταν φύγω από εδώ. Θα πάω όπου πάνε όλοι οι άνθρωποι, άσχετα με το πόσο πλούσιοι ή φτωχοί, ευφυείς ή ανόητοι, όμορφοι ή άσχημοι είναι. Και όταν πάω, θα μάθω που είναι αυτό το αλλού. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) κανείς που πήγε και έμαθε δεν γύρισε για να μας πει πως είναι. Ξέρω όμως ότι το δώρο της ζωής θα πρέπει να το αξιοποιήσω στο έπακρο, διότι είναι το μόνο που έχω. Γι αυτό προσπαθώ να ζω, να αγαπώ και να μαθαίνω.
Η ψυχή είναι αθάνατη. Αυτό το πιστεύω απλώς.. Μπορεί να το πιστεύω επειδή με βολεύει. Ίσως. Μου δίνει όμως ένα σημείο αναφοράς. Αυτός που πιστεύει στην αθανασία της ψυχής. φροντίζει να μην τη φθείρει και να μην τη μολύνει. Και γι αυτό φέρεται καλά στους συνανθρώπους του.
Όταν θρηνώ, δε θρηνώ αυτούς που φεύγουν, αλλά αυτούς που μένουν. Το μόνο που με τρομοκρατεί είναι η ανώφελη ζωή και ο ανώφελος θάνατος. Μεγάλωσα, σπούδασα, γλέντησα, έκανα οικoγένεια.  Όλη μου τη ζωή διάβαζα για ιστορίες που έγραψαν άλλοι. Για τους αρχαίους, για το 1821, για το 1940, για όλα αυτά. Και φοβόμουν ότι θα ανήκα σε μια γενιά που κατανάλωσε ότι πρόλαβε, βουτηγμένη στο τζόγο, στη μπάλα, στα ναρκωτικά και στη λαγνεία και θα πέθαινα χωρίς να κάνω κάτι για να βελτιώσω τον κόσμο που παρέλαβα. Έτσι όπως πάνε τα πράγματα, από ότι φαίνεται θα μου δοθεί η ευκαιρία και για έναν ένδοξο θάνατο.
Τί είναι όμως αυτό για το οποίο θα πέθαινα; Για ποιο λόγο να απαρνηθώ τον εαυτούλη μου στον οποίο μπορώ να εξασφαλίσω μερικά ακόμη χρονάκια ανέμελης ζωής; Γιατί να τα αφήσω όλα αυτά;
Χωρίς δεύτερη σκέψη, η οικογένεια μου. Δεν με νοιάζει αν αυτό το κάνω επειδή λυπάμαι για τη σύζυγο και για τα παιδιά μου, ή εμένα χωρίς αυτούς. Δεν θα φτάσω καν να το σκεφτώ. Θα ενεργήσω με εντολές από το νωτιαίο μυελό. Αμέσως μετά είναι οι άνθρωποι που αγαπώ. Οι φίλοι μου, οι συγγενείς. Μετά είναι ο λαός μου. Είναι στραβός, αναρχικός, ινδιάνος, αλλά αυτόν τον λαό τον αγαπάω. Μου αρέσει που ο Ελληνικός λαός γελάει. Που είναι γλεντζές. Που είναι μεγαλόψυχος.
Αν τολμούσα να σκεφτώ ότι θα είχα την τύχη να πεθάνω για τη βελτίωση της ανθρωπότητας, θα ένιωθα από τώρα πανευτυχής, αλλά αισθάνομαι πολύ μικρός και πολύ λίγος για τέτοια αποστολή.
Ο αθάνατος Σόλων κάποτε είπε ότι αν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε τον εαυτό μας. Πρώτα λοιπόν θα αλλάξουμε τον εαυτό μας, μετά θα επηρεάσουμε τους γύρω μας, μετά το λαό μας, και τέλος την ανθρωπότητα. Το όπλο μας είναι τα ιδεώδη και τα ιδανικά του Ελληνικού Πολιτισμού. Εκεί υπάρχουν οι αρχές και οι αρχές είναι συμβατές με το Χριστιανισμό. Προς το παρόν και εγώ είμαι στο πρώτο στάδιο, της επιβολής επι του εαυτού. Νικάω πολλές μάχες, αλλά ακόμη χάνω πολλές.
Ενας ένδοξος θάνατος, μπορεί να δώσει νόημα σε μια στιγμή, ακόμη και σε μια ασήμαντη ζωή. Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι δεν τιμάμε τους ήρωες μας. Αντί να τους τιμάμε, τους προσβάλουμε. Και σκεφτόμαστε ότι αν πεθάνουμε σήμερα, κανείς δε θα μάθει τίποτε για εμάς. Ασήμαντα ανθρωπάκια που χάθηκαν χωρίς να αφήσουν ίχνος. Οπότε πιστεύουμε ότι τίποτα δεν έχει νόημα για να ζείς ή να πεθαίνεις και γι αυτό κοιτάμε απλώς να επιβιώσουμε με κάθε κόστος. Ότι φάμε, ότι πιούμε κι ότι αρπάξει … Πλήρης ηθική κατάπτωση.
Μόλις αντιληφθούμε ότι όλοι μας είμαστε μια αναλαμπή στο χωροχρόνο ενός ζωντανού οργανισμού που λέγεται ανθρωπότητα και προσπαθήσουμε με τη ζωή μας να γίνουμε εμείς οι πιο φωτεινές αναλαμπές τότε οι άνθρωποι θα διαγωνίζονται όχι για το ποιος έχει το καλύτερο αμάξι ή το μεγαλύτερο κότερο, αλλά για το ποιος προσέφερε περισσότερα στην ύψιστη αποστολή μας στη ζωή που είναι να εξασφαλίσουμε έναν καλύτερο κόσμο από αυτόν που παραλάβαμε για αυτούς που τον καρτεράνε όπως τραγουδούσε ο αθάνατος Ξυλούρης, τότε θα σταματήσουμε να φοβόμαστε το θάνατο. Το μόνο που μας κρατάει, είναι ο φόβος. Και ο μόνος φόβος που είναι χειρότερος από το φόβο του θανάτου, είναι ο φόβος της ελευθερίας.