Υπάρχει ελληνική πρόταση για την κοινή ευρωπαϊκή πολιτική άμυνας και ασφάλειας; Υπάρχει ελληνική πρόταση για την κοινή ευρωπαϊκή πολιτική άμυνας και ασφάλειας;Του Γιώργου Λακόπουλου Στο επικείμενο Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης η ατζέντα περιλαμβάνει ένα θέμα στο οποίο η Ελλάδα οφείλει να εμφανιστεί με ολοκληρωμένη πρόταση. Είναι το θέμα του χρέους; Όχι. Αυτό άλλωστε είναι πρωτίστως θέμα του Γιούρογκρουπ, καθώς εμπλέκονται μόνο οι χώρες - μέλη του. Αν χρειαστεί στο Συμβούλιο επικύρωση θα είναι τυπική. Είναι η άμυνα και η ασφάλεια. Αυτό το θέμα η ελληνική επικαιρότητα δείχνει να το αγνοεί -αν εξαιρεθεί η επίμονη αρθρογραφία στα ΝΕΑ του καθηγητή Π.Κ.Ιωακειμίδη. Ωστόσο είναι το θέμα που "καίει" την Ελλάδα καθώς: πρώτον απειλείται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην Ευρώπη και δεύτερον διαθέτει τους υψηλότερους πόρους, ως ποσοστό του προϋπολογισμού της, για αποτροπή. Όπως παρατηρεί εύστοχα ο καθηγητής Ιωακειμίδης για πρώτη φορά στην κοινοτική Ευρώπη υπάρχουν προϋποθέσεις για σημαντικές αποφάσεις και ήδη η Κομισιόν κατέθεσε "Σχέδιο δράσης για την ευρωπαϊκή Άμυνα". Η απουσία της Βρετανίας που δεν το συζητούσε καν, η μεταστροφή της Γερμανίας -πολιτικοί της οποίας μιλούν ακόμη και για ευρωπαϊκό στρατό- και η ανασφάλεια των ανατολικών χωρών έναντι της Ρωσίας, δημιουργούν πολιτικές προϋποθέσεις για να προχωρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε μια κατεύθυνση που ενδιαφέρει πρωτίστως την Ελλάδα -όπως και την Κύπρο. Υπάρχει ελληνική πρόταση; Αν υπάρχει δεν είναι γνωστή, ή δεν είναι καν άξια λόγου. Αν δεν υπάρχει απλώς επιβεβαιώνεται ότι η χώρα όχι απλώς δεν έχει πλέον εξωτερική πολιτική. Ούτε καν υπουργείο Εξωτερικών -όπως τουλάχιστον θα το περίμενε κανείς στις τρέχουσες συνθήκες. Όπως δεν έχει άλλωστε σύγχρονη αμυντική πολική, ούτε υπουργείο Άμυνας, εναρμονισμένο με τη συγκυρία και χωρίς τις γραφικές, πλην επικίνδυνες, παραστάσεις του σημερινού υπουργού -με στολή παραλλαγής και ακροδεξιά συνοδεία ενίοτε. Προφανώς την παραμονή του Συμβουλίου κάποιος οικείος διπλωματικός υπάλληλος από την Αθήνα, ή από τη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες, θα "μπριφάρει" τον Πρωθυπουργό, ώστε να πει κι αυτός δυο λόγια στο Συμβούλιο, επί του θέματος. Και στο τέλος θα κάνει πιθανόν και γενικόλογες δηλώσεις. Και μετά η κυβέρνηση θα βυθιστεί στην ανυπαρξία της σ αυτό το μέτωπο. Θα πρόκειται για μια ακόμη χαμένη ευκαιρία, σαν αυτές που περνούν διαρκώς δίπλα μας. Στο σχέδιο Γιούνκερ για τις επενδύσεις -το όποιο οι υπουργοί παρουσιάζουν πάντα ως "πακέτο Γιούνκερ", δίκην των πακέτων Ντελόρ που άνοιγαν τις κάνουλες των κονδυλίων- στην ενεργειακή και ψηφιακή σύγκλιση, στην προοπτική κοινής ασφαλιστικής και φορολογικής πολιτικής, στη μεταναστευτική πολιτική -παρά το συνεχές σκούντημα από τον Δημ. Αβραμόπουλο, αλλά και από τον Κύπριο επίτροπο Χρήστο Στυλιανίδη- καταγράφεται διαρκώς κυβερνητική απουσία. Χωρίς προτάσεις και πρωτοβουλίες, αλλά με διαρκή εκδήλωση απαιτήσεων, όπως επισήμανε προ καιρού ο Κ. Σημίτης. Από αυτά τα ελλείμματα προφανώς το δραματικότερο -ειδικά αυτή την περίοδο που κλιμακώνεται η τουρκική προκλητικότητα- είναι η απουσία από τη διαδικασία διαμόρφωσης πολιτικών κοινής ευρωπαϊκής άμυνας και ασφάλειας. Τι έχουν στην κυβέρνηση γι' αυτό το θέμα; Προφανώς αυτό που έλεγε η Σιμόν ντε Μπουβουάρ: "Τους αρέσει να σκοτώνουν τον χρόνο τους περιμένοντας το χρόνο να τους σκοτώσει".